اثر ارتفاع پاشنه كفش بر نيروي عضلاني و نيروي تماس مفصلي حين راه رفتن

هدف: شناخت مكانيزم نيروهاي وارده بر كمر حين راه رفتن با كفش هاي پاشنه بلند از اهميت برخوردار است. افزايش آگاهي عمومي در ارتباط با معايب استفاده از اين كفش ها، در كاهش بروز اختلالات عضلاني اسكلتي مرتبط موثر است. لذا تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر ارتفاع پاشنه كفش بر نيروي عضلاني و نيروي تماس مفصلي حين راه رفتن مي باشد. روش بررسي: تعداد 9 دختر جوان با دامنه قد 14/0±1/49 متر و وزن 1/76±60/53 كيلوگرم به صورت تصادفي در اين مطالعه شركت كردند. مشخصات كينماتيك و كينتكي راه رفتن با كفش پاشنه بلند 6 سانتي متري و بدون كفش با استفاده از  دستگاه تحليل حركتي Qualysis و فورس پليت Kistler ثبت شد. از نرم افزاز OpenSim  براي استخراج متغيرهاي نيروي عضلاني و نيروي تماس مفصلي استفاده شد. از  نرم افزار SPSS  و روش آماري تي وابسته جهت تجزيه و تحليل داده ها در سطح معني داري (0/05=α) استفاده شد. يافته ها نيروي عضله سريني مياني حين راه رفتن با كفش پاشنه بلند 4/46 بود كه 1/96 (نيوتن/وزن بدن) از راه رفتن بدون كفش بيشتر بود (0/02=p). نيروي وارده بر مفصل ران در صفحه داخلي خارجي حين راه رفتن با كفش پاشنه بلند 4/98 (نيوتن/وزن بدن) بدست آمد كه به طور معني داري از راه رفتن با پاي برهنه بيشتر بود (0/001=p). نيروي عمودي تماس مفصل كمري خاجي حين راه رفتن با كفش پاشنه بلند 0/58 (نيوتن/وزن بدن)  به طور معني داري از راه رفتن بدون كفش بيشتر بود (0/001=p).. نتيجه گيري: راه رفتن با كفش پاشنه بلند فعاليت عضله سريني مياني، نيروي تماس مفصل ران در صفحه فرونتال و نيروي عمودي تماس مفصل كمري خاجي را به طور معني داري افزايش مي دهد. شايد بتوان گفت استفاده مداوم از كفش پاشنه بلند بدليل اعمال نيروي بيشتر تماس مفصلي، نه تنها مفصل كمري خاجي، بلكه مفصل ران را نيز تحت تاثير قرار مي دهد و ممكن است منشا ريز آسيب در اين مفاصل گردد و آن ها را در معرض خطر آرتروز قرار دهد.