مقايسه اثر سه برنامه تمرين مقاومتي با و بدون محدوديت جريان خون بر قدرت، هايپرتروفي و عملكرد حركتي در زنان سالمند

هدف: با توجه به افزايش جمعيت افراد سالمند، تحقيقات روي مداخله هاي بالقوه اي كه بتواند افت عملكرد را كاهش دهد بسيار حائز اهميت است، لذا هدف از اين مطالعه، مقايسه اثر سه برنامه تمرين مقاومتي با و بدون محدوديت جريان خون بر قدرت، هايپرتروفي و عملكرد حركتي در زنان سالمند بود. روش بررسي: 33 زن سالمند  با دامنه سني 60 تا 70 سال، براي مطالعه انتخاب شدند. آزمودني ها به طور تصادفي به سه گروه تمرين مقاومتي با محدوديت جريان خون (11 نفر)، تمرين مقاومتي بدون محدوديت جريان خون (11 نفر) و تمرين سنتي (11 نفر) تقسيم شدند. آزمون ها قبل و پس از دوره تمريني 12 هفته اي گرفته شد. از روش تجزيه و تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر براي بررسي تفاوت بين گروه ها استفاده شد 0/05 p. يافته ها: تفاوت معني داري بين گروه ها در قدرت پنجه دست (اندازه گيري شده توسط داينامومتر پنجه)، قدرت عضلات پايين تنه (اندازه گيري شده توسط دستگاه باز شدن زانو)، هايپرتروفي عضلاني (اندازه گيري شده با استفاد از اندازه هاي پيكرسنجي) و تحرك پذيري عملكردي (اندازه گيري شده توسط آزمون بلند شدن و رفتن زمان دار) وجود نداشت (0/05 p). نتيجه گيري:  هر سه روش تمرين قدرتي با و بدون محدوديت جريان خون و سنتي اثر مشابهي بر قدرت و حجم عضلاني و تحرك پذيري عملكردي زنان سالمند دارد. لذا تمرين مقاومتي با و بدون محدوديت جريان خون با بارهاي سبك تر كه نياز به تلاش بيشينه كمتري دارند و احتمالاً ايمن تر مي باشند، براي زنان سالمند توصيه مي شود.