نقد كتاب حقوق بين‌الملل فضا شرح گسترۀ حقوق تا افلاك

A Critique on the Book “International Space Law” The narration of the Extent of Law Beyond the Planets

حقوق بين‌الملل فضايي يكي از جديدترين و بديع‌ترين شاخه‌هاي حقوق بين‌الملل است كه در مقايسه با ديگر رشته‌هاي حقوقي قدمت كم‌تري دارد و درعين‌حال، بيش از هر رشتۀ ديگر حقوقي با علم و فناوري در تعامل است. باوجودآن‌كه هم‌زمان با فعاليت‌هاي فضايي از دهۀ 1950 م مقررات حقوقي آن نيز بسط و توسعه يافته است و دراين‌خصوص، كتاب‌ها و مقاله‌هاي متعددي در غرب انتشار يافته است، اما در ادبيات حقوقي فارسي كم‌تر كتابي در اين زمينه نشر يافته است. كتاب حقوق بين‌الملل فضا اثر حسين نواده توپچي ازجملة اين تلاش‌هاست. اين كتاب شامل بخش‌هاي متنوعي ازجمله نظام حقوقي بين‌المللي حاكم بر فضا، جنبه‌هاي حقوقي استفاده از فناوري فضايي، وضعيت حقوقي مدار زمين ثابت، محيط زيست و فضا، مسئوليت، حل‌وفصل اختلافات، و كنترل تسليحات است. نگارنده تلاش مي‌كند به‌طور تحليلي هريك از اين موضوعات را موردتوجه قرار دهد. در اين مقاله ضمن معرفي و تبيين محتويات كتاب و امتيازات آن، درصدديم تا به‌طور منصفانه اشكالات كتاب و هم‌چنين آن دسته از مسائل و موضوعاتي را كه در كتاب موردتوجه قرار نگرفته است بررسي كنيم.

Space law is one of the newest and most innovative branches of international law, and along with the activities of space since the 50's, the relevant legal provisions have also been developed, and, in this regard, numerous books and articles have been published in the West. However, Persian legal literature has been slow and inactive. Among the few efforts is the book International Space Law by Hussein Navadeh Toupchi. The book includes a variety of sections, including the international law governing space, the legal aspects of space technology, the status of earth orbits, the environmental law, responsibility, dispute settlement and arms control. He attempted to explain each subject in a critical and analytical manner. The present paper, while introducing and editing the contents of the book and its privileges, tries to address the book’s downsides fairly and specifically addresses issues not addressed in the book.