نقدي بر محكوميت امدادگران به مسئوليت مدني (حكومت قاعدۀ احسان بر اتلاف)

A Criticism of the Condemnation of Rescuers According to Civil Liability (The Rule of Ehsan(bless) over Deliberate Destruction(loss))

نجات جان مصدومان در حوادث مصداق بارز احسان است، اما اتلاف در ايراد زيان مقتضي ضمان است؛ بنابراين، برخي مصاديق اين دو قاعده در مسئوليت امدادگران به‌ظاهر متعارض يا متزاحم‌اند. در رفع اين تهافت ممكن است چنين به‌نظر برسد كه رابطۀ عموم و خصوص من‌وجه دو قاعده تساقط هردو در وجه مشترك و رجوع به ادلۀ عام و مطلق لزوم جبران و ضمان مي‌گردد. بااين‌وصف، اين نگرش قابل نقد است، بنابراين قاعدۀ احسان به‌خصوص در موارد ضرورت امداد مي‌تواند حاكي از محكوميت آن بر قواعد دال بر ضمان باشد وبدين‌ترتيب، رفع خلأهاي قانوني براي تضمين معافيت امدادگران از مسئوليت در موارد احسان ايشان در موارد منتهي به اتلاف انفس يا اموال امدادجويان ضروري است. ديدگاه برخي از نظام‌هاي حقوقي ديگر هم‌چون انگلستان بيان‌گر نوعي ضرورت اجتماعي در جهان امروز براي تأمين معافيت از مسئوليت امدادگران در چنين مواردي است و درنتيجه، آموزۀ مناسب به‌منظور وضع قوانين لازم در اين حوزه نيز براي رفع ابهام يا خلأهاي موجود درقالب حكم اوليه متأثر از قاعدۀ احسان يا ثانويه متأثر از ضرورت اجتماعي امروز پيش‌نهاد شود.

The salvation of the injured during the events of the accident is an example of kindness, but the deliberate destruction in damages is guaranteed, so some examples of these two seem contradictory and disturbing in the responsibility of the rescuers. In resolving this misunderstanding, it may seem that my public and private relations are subject to two rules of contradiction both in common and in reference to the general and absolute arguments necessary for compensation. However, this attitude can be criticized, so the Ehsan rule, especially in cases of emergency relief, may imply a conviction of the rules imposing a guarantee, thereby removing legal gaps to ensure relief workers are exempt from their liability in cases of deliberate destruction or rescuers’ property is a must. The view of some other legal systems, such as the United Kingdom, expresses a kind of social necessity in today’s world to provide relief from the responsibility of rescuers in such cases. Therefore, the appropriate doctrine of enacting laws in this area is also affected by the ambiguity or gaps in the original sentence and is proposed as a rule of a secondary or affecting social necessity today.