تدوين مدل بومي عوامل فرهنگي بازدارندة ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار زير پوشش كميتۀ امداد كشور ايران درسال 1395

فاقد عنوان

زنان (25 درصد كمتر از نرم جهاني)، هدف اين پژوهش تدوين و بررسي برازش مدل بومي عوامل فرهنگي بازدارنده ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار بود جامعه آماري زنان سرپرست خانوار مددجوي كميته امداد در سال 1395 و متخصصان ازدواج بود كه نمونه گيري در بخش كيفي تا سرحد اشباع و در بخش كمي بر اساس فرمول20-10 برابري معادلات ساختاري براي زنان (مطلقه،860 و بيوه،740 )نفر تعيين شد و به روش سهميه طبقه‌اي متناسب با حجم بصورت تصادفي انتخاب و جايگزين شدند. پژوهش در مرحله كيفي با روش تحليلي كد گذاري باز و در مرحله كمّي از نوع مطالعات توصيفي– تحليلي با نرم‌افزارSpss24 وجAmos22 و با روش هاي تحليل معادلات مدل ساختاري انجام گرفت. ابزارهاي پژوهش، پرسشنامه عوامل بومي بازدارنده ازدواج مجدد بود با روايي(0.90 p>)و پايايي (آلفاي كرنباخ، 0.70 p>) بود. يافته‌ها: اطلاعات بدست آمده از زنان، متخصصان و مقالات مثلث سازي شد و با كدگذاري سيستماتيك نظريه برخاسته از داده‌ها دسته بندي و تحليل شد و مدل بومي بر اساس نتايج فوق و استنباط محقق و مشورت با متخصصين ذيربط تدوين گرديد. يافته‌هاي كمي پژوهش مويد برازش مدل بود ميانگين ميزان تاثير در ازدواج مجدد بالاتر از متوسط است شاخص تعصبات قومي مانع ازدواج مجدد و آداب و رسوم ازدواجي بترتيب يشترين بازدارندگي ازدواج مجدد زنان بود (05/0 ≥Sig).

فاقدجكيده