بررﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ رواﺑﻂ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ اروﭘﺎ ﺑﺮ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﮑﺘﺐ اﺻﻔﻬﺎن

Studying the Influence of European Cultural Relations on the Isfahan Painting School

در تاريخ ايران پس از اسلام شايد عصر صفوي بخصوص عصر شاه عباس كبير مهمترين و باشكوه‌ترين دوران و بعبارتي عصر طلايي تحولات در تمام زمينه ها به ويژه هنر نقاشي ايراني مي‌باشد. در اين دوره با گسترش روابط اقتصادي و اجتماعي با اروپاييان، كه باعث ايجاد روابط فرهنگي گرديد و در نتيجه موجب تحول در فرهنگ و شيوه زندگي مردم شد، تحولاتي را در زمينه‌هاي هنري نيز ايجاد كرد. مسئله پژوهش حاضر اين است كه، روابط فرهنگي با اروپاييان در روند تحولات نقاشي ايراني و ايجاد سبك اصفهان چه تاثيراتي داشته است؟ اين پژوهش به روش توصيفي– تحليلي انجام شده و با مطالعه اسناد موجود و بهره‌گيري از نقاشي هاي دوره مكتب اصفهان مرتبط با موضوع، مورد استفاده قرار گرفته. اطلاعات لازم از منابع كتابخانه‌اي و مشاهده آثار بوده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، تاثير روابط فرهنگي در شيوه زندگي و نوع پوشش مردم، همراه با ورود آثار نقاشي و هنرمندان غربي به ايران، و توجه و تشويق شاه عباس و ثروتمندان به اين نوع هنر، و همچنين تقليد هنرمندان ايراني از نقاشي اروپايي، همگي تاثير بسزايي در دگرگوني و شكل‌گيري سبك جديد نقاشي ايراني داشته است. از يك طرف، موجب مستقل شدن نگارگري از كتاب آرايي بعنوان مرقع و نقاشي تك‌برگي و تك پيكره‌نگاري -كه از دوران سلطان حسين‌بايقرا(مكتب تيموري) اشاعه يافت- گرديد. از طرفي هم اين تحول در بين نقاشان ايراني آن زمان، با تلاش رضاعباسي -به عنوان بنيانگذار مكتب اصفهان- كه با سنت نقاشي ايراني بار آمده بود، در بستر نگارگري سنتي، ابتكار و تجدد از خود نشان داد و با همراهي شاگردان و پيروانش، موجب نوآوري در نگارگري اين دوره شده، و شيوه جديد مكتب اصفهان را بنيان نهاد. اما در نهايت، نفوذ فرهنگ و هنر اروپايي به تغيير در فرم و محتوا و كم‌رنگ شدن سنت ايراني و ايجاد جريان فرنگي‌سازي در نقاشي ايراني مبدل گرديد.

In the history of Iran after Islam maybe during the Safavid era, and especially at The Great Shah Abbas dynasty had been the most important and magnificent and Golden Age of developments in all fields, especially at Persian painting art. In this period, by developing of economic and social ties with Europeans which created cultural relations and thus led to a change in the culture and people’s lifestyle brought about also developments in artistic fields. The issue of the present research this is, how the cultural relations with Europeans had an influence on the process of development Persian painting and creating the style of Isfahan? This research is descriptive-analytical, existing documents and the paintings of Isfahan school were used. The necessary information was gathered from library resources and observation works. The results of the study showed the impact of cultural relations in lifestyle and type of people's costume, along with the entry of Western paintings and artists to Iran, the attention and encouragement of Shah Abbas and the riches to this kind of art, and also the imitation of Iranian artists from European painting, all have had a significant influence on the metamorphosis and formation of a new style in painting of Iran. Cultural relations with European on the one hand causing the independency of Persian painting from the design book as album (moragha) and single-paper and single-faced painting that probably had been distributed since the reign of Sultan Hussein Beyqara (Timuri school). On the other hand, this transformation among the Persian painters of that time, with Reza Abbasi's effort -as the founder of Isfahan school- which was created with the tradition of this Persian painting, innovation and modernity showed in the context of this miniature tradition. and with the help of his disciples and followers caused innovation in the Persian painting of this period of time, and established the new style of Isfahan school. But finally the penetration of European culture and art has changed the form and content, faded the Iranian tradition, and created the flow of European orientation in the Persian painting.