ارزيابي توان اكولوژيك توسعه‌ شهري با استفاده از تلفيق فرآيند تحليل سلسله‌ مراتبي و سيستم اطلاعات جغرافيايي GIS (مطالعه موردي: شهرستان باغملك)

زمينه و هدف: رويكرد جديدي كه امروزه مورد توجه برنامه ريزان شهري قرار گرفته است، برنامه ريزي جهت دستيابي به توسعه پايدار شهري است. ارزيابي توان اكولوژيك به منظور انتخاب مكان هاي مطلوب براي توسعه شـهري يك عامل مهم براي دسـتيابي به اين امـر محسوب مي شود. در اين مقاله با استفاده از تلفيق فرآيند تحليل سلسله مراتبي و سيستم اطلاعات جغرافيايي توان اكولوژيك توسعه شهري در شهرستان باغملك مورد ارزيابي قرار گرفته تا پهنه هاي مناسب براي اين منظور مشخص شوند.  روش بررسي: به منظور دستيابي به اين هدف، ابتدا معيارهاي موثر در توسعه شهري با توجه به تحقيقات انجام يافته در اين زمينه و جمع آوري نظرات كارشناسان از طريق روش دلفي شناسايي شد و در نهايت 5 معيار و 12 زيرمعيار انتخاب گرديد. سپس با استفاده از روش مقايسه زوجي، ميزان اهميت معيارها نسبت به هم تعيين و با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي معيارها وزن دهي شدند. در نهايت لايه هاي اطلاعاتي مورد نياز در محيط 10.2  Arc GIS بر اساس منطق فازي ارزش دهي و وزن هاي به دست آمده به آن ها اعمال گرديد و نقشه توان اكولوژيك با استفاده از رويهم گذاري وزني لايه ها به دست آمد. يافته ها : يافته هاي به دست آمده نشان مي دهد كه 65/46 % از كل منطقه مطالعاتي داراي توان كاملاً نامناسب، 62 /39% داراي توان نامناسب، 27/12 % داراي توان متوسط، 17/1 %  داراي توان مناسب و 29/0 % داراي توان كاملاً مناسب براي توسعه شهري است. نتيجه گيري: بر اساس نقشه نهايي طبقه بندي مي توان نتيجه گرفت كه پهنه هاي مساعد جهت توسعه فيزيكي آتي شهرستان باغملك بيش تر در بخش شمالي گسترش يافته است. از طرفي ديگر جهات جنوب شرقي و شرق به دليل كوهستاني بودن در توسعه آتي محدوديت بيش تري را اعمال مي كند.