بررسي اثر بهره‌گيري از قابليت‌هاي فضاي مجازي در تحقق توسعه پايدار شهري ايران(رويكرد استاني)

زمينه و هدف: جمعيت شهري در ايران همچون روند جهاني آن روبه افزايش است. با افزايش جمعيت شهري در كشور ميزان مصرف مواد اوليه، وسايل نقليه، مصرف انرژي و امثال آن افزايش يافته كه نتيجه آن افزايش آلودگي هاي محيطي است كه خود مانعي در تحقق توسعه پايدار مي باشد. لذا دركنار توسعه شهرها بايستي تبعات منفي حاصل از آن كاهش داده شود. در اين ميان بهره گيري از قابليت هاي فضاي مجازي (فن آوري اطلاعات وارتباطات) همچون دولت الكترونيك، تجارت الكترونيك و امثال آن، نقش مهمي در كاهش اين تبعات منفي دارد.  در اين چارچوب ارزيابي اثر بهره گيري از قابليت هاي فضاي مجازي در تحقق توسعه پايدار شهري ايران، هدف مطالعه حاضر مي باشد. روش بررسي: در مطالعه حاضر در قالب مباني نظري موجود و با استفاده از داده هاي استاني به بررسي اثر فن‌آوري اطلاعات و ارتباطات بر توسعه پايدار شهري كشور از مجراي كاهش تخريب محيط زيست (مصرف سوخت)، به تفكيك در استان هاي برخوردار و غير برخوردار كشور پرداخته شده است. بدين منظور از روش داده هاي تلفيقي استفاده شده است. يافته‌ها: نتايج بررسي حكايت از اثر معني دار فن آوري اطلاعات و ارتباطات بر تحقق توسعه پايدار شهري در استان هاي برخوردار دارد. اين اثر در استانهاي غير برخوردار تاييد نمي گردد. بحث و نتيجه‌گيري: بنظر مي رسد دليل تفاوت در معني داري اثر فن آوري اطلاعات و ارتباطات بر تحقق توسعه پايدار در استان هاي برخوردار و غير برخوردار در افزايش ضريب نفوذ و نهادينه شدن بهره گيري از فن آوري اطلاعات و ارتباطات در استان هاي برخوردار در مقايسه با استان هاي غير برخوردار مي باشد.