تأثير آموزش محيط زيست بر آگاهي، نگرش و رفتار طرف دار محيط زيست در دختران مقطع متوسطه دوم (مطالعه موردي: ناحيه 4 اهواز)

زمينه و هدف: افزايش مشكلات و بحران هاي محيط زيستي در جهان باعث شده تا اهميت بحث در مورد محيط زيست و مسايل محيط زيستي افزايش يابد. از آن جا كه گسترش آگاهي نيازمند آموزش بوده و آموزش محيط زيست بنيادي ترين شيوه در حفاظت از محيط زيست مي باشد، لذا اين پژوهش، با هدف بررسي تأثير آموزش هاي محيط زيستي بر تغيير نگرش محيط زيستي، آگاهي محيط زيستي و رفتار محيط زيستي دانش آموزان در حفاظت از محيط زيست صورت پذيرفت. روش بررسي: روش تحقيق، شبه آزمايشي و جامعه آماري مطالعه، كليه ي مدارس دخترانه ي متوسطه دوم در ناحيه 4 اهواز بود. نمونه آماري مطالعه بر اساس نمونه گيري تصادفي خوشه اي 180 نفر تعيين گرديد. ابزار جمع آوري داده ها پرسش نامه بوده و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. يافته ها: يافته هاي حاصل از مقايسه ي سه سطح نگرش ، آگاهي و رفتار گروه گواه و آزمايش نشان داد كه پيش از مداخله ي آموزشي بين ميانگين هاي دو گروه تفاوت معني دار وجود نداشته اما پس از مداخله ي آموزشي تفاوت معني دار (021/0P=) در آگاهي، تفاوت معني دار (042/0P=) در نگرش و نيز تفاوت معني دار (001/0P lt;) در رفتار دانش آموزان به وجود آمد. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق تأثير آموزش هاي تئوري و عملي بر تغيير نگرش، آگاهي و رفتار حفاظت از محيط زيست دانش آموزان را مثبت ارزيابي نمود، لذا به نظر مي رسد با آموزش مناسب دانش آموزان متوسطه ي دوم، علاوه بر فرهنگ سازي در جهت حفظ و استفاده بهينه از منابع طبيعي و محيط زيست، با بكارگيري آن ها به عنوان كارشناسان در آينده مي توان به كاهش مشكلات و بحران هاي محيط زيستي اميدوار شد.