بررسي چالش‌هاي شغلي آموزشگران مديريت پسماند شهرداري تهران

زمينه و هدف: سازمان مديريت پسماند همواره به دنبال آموزش شهروندان به‌منظور ترويج فرهنگ تفكيك زباله از مبدأ است و به همين منظور با تدوين برنامه‌هاي آموزشي مدون، نسبت به آموزش مديريت پسماند در بين عموم شهروندان اقدام مي‌نمايد. اين مهم از طريق آموزشگران مديريت پسماند شهرداري صورت مي‌گيرد. ليكن سؤالي كه در اين تحقيق مطرح است، اين است كه آموزشگران  سازمان مديريت پسماند شهرداري در انجام وظايف محوله خويش با چه چالش‌هايي روبرو هستند. چراكه معظلات و چالش‌هاي شغلي به‌عنوان عواملبازدارنده در اثربخشي آموزش‌ها قلمداد مي‌شوند. روش بررسي: اين تحقيق بر پايه پرسش نامه آكفيلت و كوت صورت گرفته است كه در آن 172 آموزش گر شاغل در سازمان مديريت پسماند شهرداري، پاسخ‌هاي خود را به 5 سؤال مطروحه در طيف ليكرت ارايه نمودند. يافته ها: بررسي چالش‌هاي شغلي نشان داد كه سازمان محل اشتغال، فرصت‌هاي لازم و كافي براي يادگيري و رشد حرفه‌اي فراهم نكرده است و درعين‌حال 59 درصد آموزشگران اعتقاد داشته‌اند كه سازمان، زمينه لازم براي ترغيب به يادگيري و رشد شغلي بيش تر را فراهم نمي‌كند. ليكن، آموزشگران در سطوح سني 2025 و بيش از 35 سال بيش از سايرين به دنبال فرصت‌هايي براي رشد حرفه‌اي هستند، و با افزايش سابقه خدمت، افراد رغبت كم‌تري براي استفاده از فرصت‌هاي رشد حرفه‌اي دارند. بحث و نتيجه گيري: نتيجه تحقيق نشان داد كه تأثير عوامل سازماني پيشرفت، بيش از عوامل فردي است. يعني افراد معتقد هستند كه بيش از آن‌كه خود براي پيشرفت و رشد حرفه اي تلاش كنند، سازمان بايد اين امكان را براي آنان فراهم نمايد. ضريب رگرسيون محاسبه‌شده براي سنجه‌هاي رشد حرفه‌اي نشان داد كه بخش‌هاي مختلفي بر فرآيند رشد حرفه‌اي اثرگذار هستند.