مولفه ها و چالش هاي تدوين شاخص هاي جرم زيست محيطي تحت عنوان جرم بين‌المللي

بي ترديد حفاظت از محيط زيست به عنوان مبرم ترين نياز بشري براي دستيابي به كيفيت زندگي بهتر و تحقق اهداف توسعه پايدار در قرن بيست ويكم انكارناپذير تلقي مي شود كه در عين حال با چالش هاي عديده اي نيز روبه رو مي باشد، چراكه انسان كنوني عليرغم درك نسبتاً قابل قبول از مفهوم محيط زيست، هنوز بر مدار توسعه بي رويه و ترجيح منافع كوتاه مدت فردي بر منافع بلندمدت زندگي مي كند. هرچند پس از تشكيل كنفرانس استكهلم در نيمه دوم قرن بيستم، اسناد بين المللي متعددي در حفاظت از محيط زيست به تصويب رسيده است. ولي واقعيت امر اين است كه اغلب قواعد و معاهدات حقوق بين الملل محيط زيست كه ناظر بر جلوگيري از آلودگي و تخريب محيط زيست هستند در مسير جبران خسارات زيست محيطي حركت نموده اند. اما شدت و عمق فجايع زيست محيطي در جهان امروز به گونه اي است كه ضرورت توسل به اقدامات قاطعانه تري در حوزه مورد بحث احساس مي گردد؛ اقداماتي كه عاملين آلودگي و تخريب محيط زيست را به عنوان مجرم تحت تعقيب قرار دهد. در اين مقاله سعي گرديده چالش هايي كه جرم انگاري در سطح بين المللي با آن روبه رو است مورد بررسي قرار گرفته و مولفه هاي موثر و عمدتاً مثبت در تدوين شاخص هاي جرم انگاري زيست محيطي مورد توجه قرار گيرد.