بررسي و ارزيابي كيفيت هوا در حومه فرودگاه مهرآباد

زمينه و هدف: آلودگي هوا به عنوان يكي از معضلات مهم كشورهاي در حال توسعه و حتي توسعه يافته محسوب مي شود به طوري كه هزينه هاي ناشي از آن بخش مهمي از توليد ناخالص ملي كشورها را به خود اختصاص مي دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسي كيفيت هواي حومه فرودگاه مهرآباد صورت گرفت.روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي،آلاينده هاي CO,TSP,TVOC,NOX اطراف فرودگاه مهرآباد تهران (منطقه 9) اندازه گيري شدند. با توجه به جهت باد غالب(غرب به شرق) در شهر تهران يك ايستگاه در مناطق مسكوني، دو ايستگاه در مجاور فرودگاه، يك ايستگاه به عنوان نماينده فرودگاه و يك ايستگاه به عنوان نماينده منطقه پرترافيك جهت پايش يكساله انتخاب گرديد. براي اندازه گيري آلاينده از دستگاه هاي LSIBabuc/A، Dust Trak TSI و  Phocheck + 5000 استفاده شد. اندازه گيري ها به صورت ماهيانه انجام و داده ها با SPSS 21 مورد آناليز قرار گرفتند.يافته ها: غلظت همه آلاينده ها به جز دي اكسيد نيتروژن در مجاورت فرودگاه بيش تر از ساير ايستگاه ها بود. نتايج آزمون كروسكال ـ واليس نشان داد كه بين غلظت آلاينده ها در ضلع شمالي فرودگاه و ساير ايستگاه ها، اختلاف معناداري وجود دارد (P 0/05). اين اختلاف براي غلظت NO2 در ايستگاه هاي مختلف معنادار نبود (P 0/05). ميانگين غلظت ذراتPM10،PM2.5، مونوكسيد كربن و آلاينده هاي آلي فرار در ضلع شمالي فرودگاه با تمامي ايستگاه هاي موجود داراي اختلاف معني داري است (P 0.001) .بحث و نتيجه گيري: غلظت اغلب آلاينده در مجاورت فرودگاه بيش تر از مناطق مسكوني و پرترافيك بود و به نظر فرودگاه مي تواند به عنوان يكي از منابع احتمالي آلودگي مورد توجه قرار داد.