عنوان مقاله :
نظرية عدمي شر؛ چالش‌ها و پاسخ‌ها
عنوان به زبان ديگر :
The Privation Theory of Evil; Challenges and Responses
پديد آورندگان :
رأفتي، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده حقوق الهيات و علوم سياسي، تهران , سعيدي مهر، محمد دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم انساني - گروه فلسفه
كليدواژه :
نظرية عدمي شر , درد , شر اخلاقي , آگوستين , آكوئيني
چكيده فارسي :
نظرية عدمي شر نظرية عامي در باب ماهيت شرور است كه بر طبق آن همة شرور سرشتي عدمي (يا به تعبير ديگر، سلبي) دارند. در سده‌هاي ميانه فيلسوف ـ الهيدانان مسيحي برجسته‌اي همچون سنت آگوستين و توماس آكوئيني طرف‌دار اين نظريه بوده‌اند. اين نظريه پس از قرن‌ها كم‌توجهي اخيراً در ميان فيلسوفان دين معاصر مورد توجه قرار گرفته است. در اين مقاله پس از مروري كوتاه بر پيشينه تاريخي اين نظريه در ديدگاه آگوستين و آكوئيني، تفسيري از نظرية عدمي در فلسفة دين معاصر ارائه خواهيم داد. سپس برخي ادله له اين نظريه را مطرح مي‌كنيم و نشان خواهيم داد كه اين ادله چندان قابل قبول نيستند. در ادامه، ادلة مخالفان نظرية عدمي را طرح و بررسي مي‌كنيم. تكيه اين ادله بر طرح دو نمونه نقض براي نظرية عدمي است: درد و شرور اخلاقي. در هر دو مورد، ابتدا مهم‌ترين ديدگاه‌هاي طرفين نزاع طرح و بررسي مي‌شوند و در ادامه استدلال مي‌شود كه ضعف اساسي در ادبيات معاصر اين بحث كم‌توجهي به ديدگاه‌هاي مرتبط در شاخه‌هاي ديگر فلسفة معاصر به‌خصوص دو حوزة فلسفة ذهن و فلسفة اخلاق است. به‌نظر مي‌رسد تعيين تكليف دربارة نظرية عدمي شر به عنوان يك نظرية مطرح در حوزة فلسفة دين بدون روشن‌كردن مباني اين بحث در دو حوزة فلسفة ذهن و فلسفة اخلاق ممكن نيست.
چكيده لاتين :
The Privation Theory of Evil (PT) is a general theory about the nature of evil according to which all kinds of evil have a privative (or negative) nature. During the Middle Ages some great philosopher-theologians such as Augustine and Aquinas endorsed (PT). After being neglected for a long time, recently philosophers of religion have shown interest (PT). In this paper, after a brief review of Augustine’s and Aquinas’ views, we first provide a comprehensive sketch of (PT). Then we examine some of the arguments proposed in favour of (PT) and show that they are not conclusive. Then we discuss two counterexamples proposed by the opponents of (PT), namely pain and moral evil. First, we investigate and critique the views of the two sides and then we argue that the main deficiency of the current debate is the philosophers of religion don’t utilities the relevant theories of philosophy of mind and ethics to illustrate their philosophical grounds. Without clarification of these grounds any well-based judgment about (PT) seems to be impossible.
عنوان نشريه :
جستارهاي فلسفه دين
