الگوي شكل گيري نوآوري اجتماعي در جهاد سازندگي

محققان حوزه نوآوري معتقدند كه نوآوري ديگر تنها ساختار اقتصادي يا فرايند فني نيست و آن را مي توان در قواره پديده‌اي اجتماعي دانست. جهاد سازندگي نيز يكي از نهادهاي نوظهور انقلاب اسلامي است كه توانست در روندي رو به رشد به توسعه خدمات اجتماعي بپردازد و بخشي از نيازهاي روز جامعه را در دوره حيات خود به گونه‌هاي نوآورانه نسبت به ساز و كارهاي موجود و بوسيله مردم و سازماندهي مردمي برآورده سازد. لذا از اين منظر مي توان جهاد سازندگي را به مثابه يك نهاد نوآور اجتماعي مورد مطالعه قرار داد. بنابراين محقق در اين تحقيق به دنبال اين است تا مبتني بر راهبرد تحليل مضمون و با استفاده از تحليل بيش از ۳۰ مصاحبه هاي هدفمند و اسناد و تحقيقات مرتبط انجام شده با اين نهاد، الگوي شكل گيري نوآوري اجتماعي در جهاد سازندگي را تشريح كند. هم چنين به علت عدم دسترستي به تمامي اعضاي مديران و متخصصان مرتبط در جهاد در اين تحقيق از رويكرد نمونه گيري غير احتمالي و با شيوه گلوله برفي استفاده شد. مبتني بر نتايج، اين الگو فرايندي است كه با ايجاد اضطرار محرك بر محوريت ولي شروع شد و با شكل گيري اوليه مبتني بر نيت مندي جهادي و تربيت نوين اسلامي ادامه يافت و بر بستر ساختاري جهادي و در محيط و فرهنگي با كنش جهادي توسعه و قوام پيدا كرد و در نهايت موجب بسيج عمومي و احياي فرهنگ ياريگري به منظور رفع نيازهاي جامعه توسط آحاد مردم شد.