سازوكارهاي آموزش مردم و مديران در ارتقاي تعامل مردم ـ حكومت: دلالت‌هايي برآمده از تفسير شريف الميزان

تعامل مردم ـ حكومت مركز ثقل حكومت‌ها بوده و كارگزاران حكومتي همواره درپي كشف سازوكارهايي براي افزايش كميت و كيفيت تعاملات مردم با حكومت هستند. در اين مقاله با رويكرد كيفي و براساس روش دلالت‌پژوهي در تفسير شريف الميزان و تدبر مسئله‌محور در آيات قرآن كريم، از دل 1921 آيه و 496 مضمون برآمده از آنها، سازوكارهاي آموزشي تعامل مردم و حكومت، مفهوم‌پردازي شد. قرآن كريم براي بهبود مشاركت عمومي در جامعه به آموزش توأمان مديران و مردم پرداخته و براي آن سازوكارهاي گوناگوني را درنظر گرفته است. در حوزه آموزش مردم، هيجده سازوكار مانند: آموزش نحوه تعامل با يكديگر، آموزش نحوه مشاركت عمومي (جهاد، زكات، انفاق)، آموزش مسئوليت‌پذيري و فرمان‌بري، آموزش تلازم ايمان و عمل صالح، آموزش امر به معروف و نهي از منكر و... ارائه شده است. در حوزه آموزش مديران نيز هفت سازوكار كشف شد كه مهم‌ترين آنها عبارتند از: آموزش تقويت رابطه رهبر و مردم مبتني‌بر انس و الفت، آموزش سعه‌صدر و مشورت‌پذيري مدير و رهبر، آموزش ساده‌گويي و بيان روان مدير و رهبر، آموزش زهد و اعراض از ماديات مدير و رهبر. بدين‌ترتيب براساس آموزه‌هاي قراني مي‌توان گفت كه اولاً آموزش و يادگيري، ركن مهمي در ساخت و بهبود تعامل مردم و حكومت است و ثانياً اين آموزش براي مردم و مديران در عرصه‌هاي متنوع، به‌صورت توأمان لازم و ضروري است.