بررسي نقش پيش بيني كنندگي ادراك از حمايت سازماني در رابطه با رضايت شغلي مديران مدارس

پژوهش حاضر لحاظ هدف، كاربردي و از نوع پژوهش توصيفي همبستگي است. به همين منظور از جامعه مديران مدارس شهرستان سنقر 92 نفر (31 مدير زن و 61 مدير مرد) با روش تصادفي طبقه اي و با استفاده از جدول تعيين حجم نمونه مورگان به عنوان نمونه تحقيق انتخاب گرديدند. ابزار جمع آوري داده ها در اين پژوهش، پرسشنامه حمايت سازماني ادراك شده آيزنبرگر و همكاران(1986) و مقياس رضايت شغلي اسميت، كندال و هيولين(1969) بود. روايي محتوايي و صوري آن با نظر اساتيد و پايايي آنها با روش آلفاي كرونباخ و همبستگي بين سوالي تاييد گرديد. يافته هاي اين تحقيق بيانگر آنست كه: ادراك مديران مدارس از حمايت سازماني در حد متوسط و وضعيت رضايت شغلي آنان بالاتر از ميانگين مقياس است. بين ادراك از حمايت سازماني مديران و ميزان رضايت شغلي آنان رابطه معناداري وجود دارد. همچنين ادراك از حمايت سازماني در رابطه با رضايت شغلي نقش پيش بيني كننده اي دارد. همچنين يافته ها بيانگر آنست كه، رابطه معناداري بين ادراك از حمايت سازماني مديران و ميزان رضايت شغلي آنان بر حسب متغيرهاي دموگرافيك جنس، سن، سطح تحصيلات و سابقه شغلي وجود ندارد.