رهبري تأملي در مدارس و نقش آن در بهبود باورهاي خودكارآمدي معلمان

اين پژوهش توصيفي همبستگي با مشاركت ۳۲۷ نفر از معلمان دوره اول متوسطه شهر اصفهان از طريق نمونه گيري طبقه اي متناسب با حجم انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته رهبري تأملي مديران مدارس بر اساس الگوي يكپارچه رهبري تأملي (Castelli,2016) و پرسشنامه خودكارآمدي معلم (TschannenMoran Hoy,2001) گردآوري شد. روايي محتوايي پرسشنامه‌ها تعيين گرديد و پايايي پرسشنامه‌هاي رهبري تأملي مديران و خودكارآمدي معلمان با استفاده از آلفاي كرونباخ به ترتيب ۹۶/۰ و ۹۲/۰ بدست آمد. از نرم افزار آماري SPSS و آزمون هاي تحليل رگرسيون، آزمون تي تك نمونه اي، تحليل واريانس يكراهه، ضريب همبستگي پيرسون و آزمون توكي جهت تجزيه و تحليل داده ها بهره گرفته شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين رهبري تأملي مديران مدارس با خودكارآمدي معلمان رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد. همچنين از بين مولفه‌هاي رهبري تأملي مديران، مولفه هاي هدف و معناداري بهترين پيش‌بيني كننده خودكارآمدي معلمان بود. ضمناً ابعاد رهبري تأملي مديران مي تواند ۷۴ درصد تغييرات خودكارآمدي معلمان را پيش بيني كند. رهبري تأملي عاملي اساسي در جهت تغيير پارادايم آموزشي در مدارس است كه از طريق پيوند دانش و تجربه مي‌تواند باور به خودكارآمدي را در معلمان تقويت كند.