ارائه مدلي براي مديريت آموزشگاهي مبتني بر رهبري معنوي در دوره ابتدايي

اين پژوهش از نوع كاربردي و كمي بوده و به منظور ارائه مدلي براي بهبود و ارتقاء رهبري معنوي در مديريت مدارس ابتدايي شهر تهران در ميان 375 نفر از معلمان اين مدارس(15103 نفر)  كه با استفاده از روش نمونه گيري تركيبي(طبقه اي و خوشه اي چند مرحله اي) انتخاب شدند و تعداد 10 نفر از  صاحبنظران مديريت و آموزش و پرورش با استفاده از روش هدفمند انتخاب گرديدند، به اجرا درآمد. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شد و روايي صوري آن از طريق اجراي آزمايشي و روايي محتوايي بر اساس قضاوت خبرگان و مرور جامع ادبيات انجام پذيرفت. پايايي پرسشنامه نيز از طريق ضريب آلفاي كرانباخ (85/.) محاسبه شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها در بخش كيفي ، از تكنيك دلفي و كدگذاري باز و در بخش كمي ، به صورت توصيفي از درصد، ميانگين و انحراف معيار و براي نرمال بودن داده‌هاي از آزمون كولموگروفاسميرنوف بهره گرفته شد. اما در روش استنباطي از طريق تحليل عاملي اكتشافي و تاييدي، آزمون تي زوجي و تك نمونه اي و مدل سازي معادلات ساختاري انجام شد. با توجه به نتايج پژوهش، به ترتيب اهميت 4 مولفه ي ايمان(شامل 19 شاخص)، تعهد سازماني(شامل 10 شاخص)، معناداري(شامل 6 شاخص) و تقوا(شامل 19 شاخص) شناسايي و مورد تاييد قرار گرفته اند كه داراي برازش مطلوبي بودند.