پايش اكوسيستم كارآفريني در مدارس ايران

روش پژوهش حاضر، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه ي پژوهش كليه ي صاحب‌نظران حوزه كارآفريني كشور بودند. با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند تعداد 100 تن بر اساس دامنه ي فعاليت و نظريه‌پردازي در عرصه‌هاي مختلف كارآفريني  به‌عنوان نمونه ي نهايي انتخاب‌شده بودند. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش يك مقياس بازسازي‌شده است. پايايي اين مقياس به ‌كمك روش بازآزمايي و آلفاي كرونباخ و روايي آن با بهره‌گيري از تحليل عاملي انجام شد. پنج عامل اصلي به‌عنوان معرف اكوسيستم كارآفريني در مدارس ايران بازنمايي شدند. همچنين ضريب پايايي همساني دروني براي هر يك از عوامل و كل پرسشنامه در حد مناسب برآورد شد در بازسازي مقياس و بومي‌سازي آن، مؤلفه‌هاي اكوسيستم كارآفريني در مدارس ايران مشخص گرديد. همچنين بر اساس اين مؤلفه‌ها، پنج عامل اصلي تعيين شد. درنهايت يك مقياس 55 سؤالي براي پايش اكوسيستم كارآفريني در مدارس ايران طراحي گرديد. هنجاريابي مذكور نشان داد كه عامل مدير متعهد به توسعه كارآفريني در مدرسه از اهميت بالايي برخوردار است. همچنين عامل‌هاي ساختار سازماني، تعهد همه گروه‌هاي ذينفع مدرسه، فردي سازي برنامه‌هاي مدرسه و فرهنگ شبكه‌اي نيز در شكل‌دهي اكوسيستم كار‌آفريني مدرسه، مؤثرند.