رابطۀ بين رهبري تحولي و چابكي سازماني با نقش ميانجي تسهيم دانش

اين پژوهش از نوع توصيفي  همبستگي است و جامعۀ آماري پژوهش حاضر را كليۀ دبيران مدارس دورۀ اول متوسطه(200 نفر) و دورۀ دوم متوسطۀ(300 نفر) شهرستان بيجار در سال تحصيلي 1395 به تعداد 500 نفر تشكيل داد. نمونۀ آماري 217 نفر بود كه با استفاده از فرمول كوكران و به روش طبقه اي با حجم متناسب انتخاب شد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي رهبري تحولي(2000) Bass Avolio با آلفاي(0.93)، چابكي سازماني (1999) Sharifi Zhangبا آلفاي(0.64) و تسهيم دانش(2005) Bock, Zmud, Kim Lee با آلفاي(0.86) استفاده شد. براي تجزيه ‌و تحليل داده‌ها از مدل يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار آماري lisrel استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه رهبري تحولي به صورت مستقيم و غيرمستقيم بر چابكي سازماني تأثيرگذار است. رهبري تحولي به صورت مستقيم  بر تسهيم دانش تأثيرگذار است. همچنين تسهيم دانش به صورت مستقيم بر چابكي سازماني تأثيرگذاراست. در اين رابطه زماني كه تسهيم دانش به عنوان متغير ميانجي وارد معادله مي شود، داراي قدرت بيشتري است. به عبارت ديگر، مي توان گفت كه رهبري تحولي با نقش ميانجي تسهيم دانش موجب افزايش چابكي سازماني  در ميان دبيران مي شود.