تأثير رهبري اصيل بر آمادگي براي تغيير سازماني با نقش ميانجي سرمايه روان‌شناختي

پژوهش حاضر ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر ماهيت از نوع توصيفي كه به‌صورت پيمايشي انجام شد. جامعه ي آماري پژوهش شامل 200 نفر از همه مديران مدارس ورزش استان تهران بود كه به كمك  جدول كرجسي مورگان 187 نفر به شيوه انتخاب تصادفي ساده به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي رهبري اصيلWalumbwa, Luthanz, Avey, Oke (2011) ، آمادگي براي تغيير سازماني Holt, Armenakis, Feild, Harris (2007) و سرمايه روان‌شناختي Luthanz, Norman, Avolio, Avey (2008) استفاده شد. اعتبار دروني پرسش‌نامه‌ها توسط ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0.95، 0.82 و 0.86 به دست آمد. داده‌هاي تحقيق با رويكرد مدل يابي معادلات ساختاري و با نرم‌افزار PLS تحليل شد. نتايج نشان داد كه اثر رهبري اصيل بر سرمايه روان‌شناختي و آمادگي براي تغيير سازماني، همچنين اثر سرمايه روان‌شناختي بر آمادگي براي تغيير سازماني، مثبت و معني‌دار بود. اثر ميانجي سرمايه روان‌شناختي در رابطه رهبري اصيل با آمادگي براي تغيير سازماني،  معني‌دار بود.