ارسال محصولات با استفاده از دو روش توزيع محصول و مقايسه آنها با در نظر گرفتن انبار عبوري

تكنيك لجستيك جديدي كه به طور موفقيت آميز، در تعداد زيادي از زنجيره خرده فروشان به كارگرفته شده تحت عنوان انبار مياني ناميده مي شود. در اين سيستم، انبارها به جاي اينكه نقاطي براي انبارش موجودي باشند، به منزله هماهنگ كننده موجودي هستند.اين مقاله، با مدلي سروكار دارد كه مسئله مسيريابي وسيله نقليه با وجود انبار مياني و امكان ارسال جزئي محصولات به مشتريان را بهينه سازي كرده است. بدين صورت كه با دو نوع توزيع محصولات سروكار دارد و وسايل نقليه پس از ترك انبار، طي مسيرهايي محصولات را از تأمين كنندگان جمع آوري كرده و به انبار باز مي گرداند سپس پس از جداسازي و ادغام محصولات داخل انبار، اقلام را با توجه به ارسال جزئي در مسيرهاي بين مشتريان توزيع كرده يا به طور مستقيم از كارخانه ها به مشتريان ارسال مي كنند.مسئله مورد نظر چون از مسئله مسيريابي وسيله نقليه پيروي مي كند NPhard بوده و در نتيجه استفاده از روش هاي دقيق براي حل آن ممكن نيست. در اين مقاله براي حل، از دو الگوريتم فرا ابتكاري بهينه سازي توده ذرات و جستجوي ممنوع و يك الگوريتم ابتكاري جستجوي همسايگي، استفاده شده است و نتايج آن براي چهار دسته داده با سايزهاي ۵، ۸، ۹ ، ۱۰ و ۲۰ جفت مشتري در نظر گرفته شده است كه از نتايج نهايي نتيجه گرفته مي شود كه الگوريتم بهينه سازي توده ذرات با وجود زمان زياد به جواب هاي قابل قبول و نزديك به بهينه مي رسد و الگوريتم ابتكاري جستجوي همسايگي با جواب هاي خوب در رده دوم ولي كمترين زمان را براي دستيابي به جواب نزديك به بهينه صرف مي كند.