بررسي امكان ريسك آفريني فرايند اشتراك دانش در سازمان هاي دانش‌محور (نمونه پژوهش: يك سازمان دانش‌محور در حوزه فناوري اطلاعات)

امروزه، اشتراك دانش در حال تبديل‌شدن به مؤثرترين مؤلفه جهت دستيابي به مزيت رقابتي منحصربه‌فرد براي سازمان هاي دانش‌محور است؛ اما درحالي كه مي تواند منبع مزيت رقابتي سازمان باشد، مي تواند منشاي ريسك سازماني نيز گردد. اين مطالعه به بررسي امكان و شناسايي ريسك هاي احتمالي براي مزيت رقابتي در اثر به‌كارگيري فرايند اشتراك دانش در سازمان هدف مي پردازد. اين براي نخستين بار است كه موضوع ريسك در اثر فرايند اشتراك دانش به‌طور جدي مورد مطالعه قرار مي گيرد. در اين مطالعه، از مدل پژوهشي توصيفيكاربردي بهره برده شده و روش آن پيمايشي و جامعه هدف آن تعدادي از كاركنان (دانشي) يك سازمان دانش‌محور در حوزه IT است. جهت جمع‌آوري داده ها از طراحي پرسشنامه، نظر خبرگان و جهت بررسي پايايي و روايايي داده هاي استخراج‌شده از آزمون هاي آلفاي كرون باخ، كيزرميرالكين، بارتلت و به‌منظور بررسي فرضيه هاي تحقيق از آزمون t، كاي دو و فريدمن استفاده گرديده است. نتايج حاصل‌شده نشان داد كه كاركنان و مديران سازمان بايد جهت حراست از مزيت رقابتي سازمان خود، ريسك آفريني فرايند اشتراك دانش كه منجر به ريسك هايي چون كاهش سطح عملكرد فناوري اطلاعات و كاهش بهره وري در سازمان مي‌گردد را به‌طور جدي مورد توجه قرار داده و در راستاي كاهش سطح اين ريسك ها چاره جويي نمايند.