بررسي تأثير عدالت سازماني بر اشتراك‌گذاري دانش در يك محيط آموزشي دانشگاهي

بي طرفي در محيط كسب و كار فعلي به اين دليل كه اقتصاد امروز اقتصاد مبتني بر دانش و نوآوري است به‌شدت مورد نياز است. اين پژوهش پيمايشي – كاربردي بوده و به ارزيابي تأثير عدالت سازماني بر روي اشتراك‌گذاري دانش در ميان اساتيد و كاركنان يك محيط آموزشي پرداخته است. در اين پژوهش بر روي پنج شكل از عدالت سازماني (توزيعي، رويه‌اي، تعاملي، زماني و مكاني) و دو شكل از اشتراك‌گذاري دانش (انتقال و گردآوري) تمركز شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss تحليل و به لحاظ اينكه اين پژوهش مجموعه‌اي از همبستگي‌ها را مي‌آزمايد، داده‌هاي حاصل از پرسش‌نامه با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري (SEM) و با استفاده از نرم‌افزارAmos  مدل‌سازي شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد كه ميان عدالت سازماني و اشتراك‌گذاري دانش رابطه مثبت و مستقيم وجود دارد. نتايج اين پژوهش بيانگر اين موضوع مي‌باشد كه ميان عدالت توزيعي در دانشگاه صنعتي مالك اشتر، رابطه معناداري وجود ندارد، اما ميان چهار بعد ديگر عدالت سازماني (عدالت رويه‌اي، عدالت تعاملي، عدالت زماني و عدالت مكاني) و اشتراك دانش رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.