بررسي تطبيقي جايگاه "ديگري" در روابط عاطفي شخصيت ها در دو رمان «مادام بواري» اثر گوستاو فلوبر و «دو منظره» اثر غزاله عليزاده بر اساس نظريه‌ي امائونل لويناس

بعد از جنگ جهاني دوم، مفهوم انسانِ ديگر جايگاه تازهاي در فلسفهي غرب پيدا كرد. مسئلهي مواجهيِ انسان با انساني ديگر، منجر به طرح نظريه‌ي "ديگري" به مثابه "غيريت" شده است كه سرانجام به امر اخلاقي منتهي مي‌شود. در راستايِ اين تغييراتِ اخلاقمحور، امانوئل لويناس واقعيتِ هستيِ ديگري را مطرح مي‌كند و حضور و جايگاهش را در زندگي، هويت و احساسات ما گريز‌‌‌ناپذير مي‌داند. دراين پژوهش به تحليل روابط عاطفي ميان شخصيت‌هاي دو رمان «دو منظره» اثر غزاله عليزاده و « مادام بواري» اثر گوستاو فلوبر بر مبناي آراي فلسفي لويناس ميپردازيم. اين پژوهش را با بررسي مباني فلسفي- نظري لويناس در باب مسئلهي "ديگري" آغاز ميكنيم. در بخشهاي بعدي خواهيم ديد كه يكي از درون‌مايه‌هاي اصليِ آثار فلوبر و عليزاده، اهميتِ جايگاهِ "ديگري" در روابط شخصيت‌هاست. سپس به مطالعهي وجوه مختلف مفهوم "ديگري" همچون "چهره"، "احساس مسئوليت" و "امر زنانگي" خواهيم پرداخت و در آخر با تحليل اين ابعاد در بازخواني روابط ميانِ شخصيت‌ها، نوشتهي خود را به اتمام ميرسانيم. در مجموع، محور اصلي اين پژوهش، شرح و بررسي چگونگي مواجهه‌ي شخصيت‌هاي اين دو رمان، هريك در موقعيتِ زيست خود، با امرِ "ديگري" است.