ارزيابي پياده سازي حاكميت سياسي: تطبيق جمهوري اسلامي ايران با چارچوب متلند

سياستگذاري شامل چهار مرحلۀ بنيادي است: تنظيم برنامه، تصميم گيري، مشروعيت بخشي و پياده سازي. پياده سازي مربوط به مرحله اي است كه اقدامات رسمي اجرايي و گروه هاي هدف، با اهداف و استراتژي هاي سياستي مطابقت مي يابند. پياده سازي از اهداف سياستگذاري يا اهداف مشروع آغاز مي شود و سپس فرايندهاي اجرايي آن، به نحوي نسبتاً خطي دنبال مي شود، اين در حالي است كه بعضي از سياست ها به نظر متناقض يا مبهم به نظر مي رسند. تناقض و ابهام دو مشخصه مهم در فرآيند پياده سازي سياستي هستند و چارچوب متلند برتحليل همين دو مفهوم بنا شده است. در اين مقاله، براي فهم و تحليل سياست اجرايي جمهوري اسلامي ايران از بعد سال 1368، از چارچوب پياده سازي سياستي متلند استفاده شده است. رويكرد كلي اين مقاله اين است كه از عناصر چارچوب متلند براي درك پويايي بين روش هاي متفاوت اجرايي در دولت هاي مختلف الهام بگيرد. ماتريس چهارگانۀ متلند كه گوياي سطحي از ابهام و تضاد است، براي شناسايي تفاوت چهار دولت اخير به كار گرفته شده است تا شايد بتواند در بين اين تفاوت ها مسير مشتركي را تحليل كند و بيابد.