تبيين و ارزيابي هوشمندي درون‌سازماني

در عصر اطلاعات، ابزارهاي كارآمدي مانند سامانه‌هاي هوشمندي به وجود آمدند. اين سامانه‌ها با تحليل اطلاعات مورد نياز مديران جهت تدوين راهبردها و برنامه‌ها، موفقيت سازمان را تضمين مي‌كنند. اطلاعات حاصل از عوامل محيط دروني در مقايسه با عوامل محيط بيروني مي‌توانند نقش چشمگيري در اين راستا ايفا كنند. بدين منظور، اين پژوهش به مفهوم‌سازي هوشمندي از ديدگاه عوامل درون‌سازماني پرداخته و با ارائه مدلي جديد سهم منابع دروني را به‌عنوان مؤلفه‌هاي كليدي هوشمندي آشكار مي‌سازد. براي تحقق اين هدف، پرسشنامه‌اي طراحي و در اختيار سازمان‌هاي استفاده‌كننده از سامانه‌هاي هوشمندي كسب‌وكار قرار گرفت. سپس مدل حاصل از پژوهش با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري آزمون گرديد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي دهند كه هوشمندي درون‌سازماني از طريق هوشمندي فرايندهاي سازماني، هوشمندي منابع سازماني (هوشمندي منابع مالي، انساني، فيزيكي) و هوشمندي اطلاعاتي اندازه‌گيري مي‌شود. سازمان‌هاي نمونه تحقيق نيز هوشمندي متوسطي در زمينه هوشمندي دروني دارند كه توجه مديران به اين نوع هوشمندي و ابعاد تشكيل‌دهندۀ آن به‌خصوص هوشمندي فرايندهاي سازماني مي‌طلبد.