الگويابي نظام‌مند مديريت راهبردي منابع انساني

منابعانسانييك سيستم، به عنوان اصلي‌ترين بخش از ذي نفعان، STHs، داخلي يك سيستم، متمايزاز سايرمنابع، به عنوان مهم ‌ترين سرمايه‌ رقابتي و راهبردي سيستم معرفي مي‌شود؛ بر اين اساس و با تاكيد بر اهميت ويژه منابع انساني در سيستم‌هاي اقتصادياجتماعي، پژوهش حاضر، با بهره‌مندي از مدل سيستميك‌ SHEL، صنعت هتل‌داري در شهر اصفهان را به عنوان سيستم مورد علاقه، مطالعه كرده است و با تمركز بر زيرسيستم منابع انساني در اين صنعت و با تكيه بر تفكر سيستمي، عوامل راهبردي دروني و بروني موثر بر بهبود مديريت زيرسيستم منابع انساني در اين صنعت را شناسايي و ارائه كرده است. روش پژوهشي در اين مطالعه، توصيفي تحليلي بوده و مدل سيستميك معرفي شده در جامعه آماري متشكل از: خبرگان صنعت هتل‌داري، مديران عالي/مياني/ اجرايي، مديران سيستم منابع انساني و كارشناسان/ كاركنان فعال در زيرسيستم منابع انساني مي‌ باشد. هتل‌هاي مطالعه شده در شهر اصفهان بر اساس نمونه‌اي تصادفي با حجم نهايي 155 واحد آزمايشي كه بر مبناي رويكرد نمونه‌گيري طبقه‌اي به ‌دست آمده، اجرا شده است. مطالعات كتابخانه‌اي، اجراي مصاحبه‌هاي حضوري و غيرحضوري، استفاده از پرسشنامه‌هاي طراحي شده توسط پژوهشگر، سه روش استفاده شده براي جمع‌آوري اطلاعات مورد نياز بوده است. اين مطالعه به ترتيب، عوامل حمايت سازماني براي ايجاد رضايت مندي در كاركنان، جذب و پرورش، همكاري و تعامل، خلق قابليت هاي راهبردي را به‌ عنوان عوامل موثر دروني و از سويي ديگر، عوامل حقوقي و قانوني، تكنولوژيكي، جغرافيايي و اقتصادي را به عنوان عوامل موثر بروني در بهبود مديريت راهبردي سيستم منابع انساني در صنعت هتل‌داري شهر اصفهان معرفي مي ‌كند.