سرمايه اجتماعي، اشتراك راهبردي دانش و عملكرد سازماني

هدف اين پژوهش، بررسي تاثير ابعاد سرمايه اجتماعي بر اشتراك راهبردي دانش و عملكرد سازماني است. اين پژوهش، از نظر هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت توصيفي از نوع پيمايشي مي‌باشد. جامعه آماري شامل كليه كاركنان سازمان تامين اجتماعي شهرستان بروجرد مي‌باشد، كه تعداد آنها برابر با 140نفر است. از بين جامعه آماري بر اساس جدول تعيين حجم نمونه كرجسي و مورگان (1970) تعداد 103 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. جهت انتخاب نمونه‌ آماري، از نمونه‌گيري تصادفي ساده و براي جمع‌آوري از ابزار پرسش‌نامه استاندارد كيم و همكاران (2013) استفاده شد. براي تعيين پايايي پرسش نامه‌ ها ضريب آلفاي كرونباخ براي متغيرهاي سرمايه اجتماعي (0.884)، اشتراك دانش (0.799) و عملكرد سازماني (0.822) به دست آمد و پايايي پرسشنامه تاييد شد. جهت بررسي و تحليل داده از آزمون هاي t و تحليل مسير توسط نرم‌ افزار smartpls استفاده شد. نتايج نشان داد كه از سه بعد سرمايه اجتماعي، دو بعد آن يعني سرمايه اجتماعي ساختاري بر اكتساب دانش كاركنان (0.405) تاثير مثبت و مستقيم دارد؛ اما بر تسهيم دانش كاركنان تاثير ندارد. همچنين، سرمايه اجتماعي رابطه اي بر اكتساب دانش كاركنان (0.567) و تسهيم دانش كاركنان (0.574) تاثير مثبت و مستقيم دارد. همچنين، كسب دانش (0.240) و تسهيم (0.488) دانش بر عملكرد سازماني تاثير مثبت و مستقيم دارد.