ارائه الگوي اجراي خط‌مشي فقرزدايي در ايران براساس سند چشم‌انداز بيست ساله

با توجه به اهميت موضوع فقر و حضور و گسترش آن در جامعه ايران، هدف اين پژوهش، طراحي مدل اجراي خط‌مشي فقرزدايي در ايران بوده است. به اين ترتيب، عوامل موثر بر اجراي خط ‌مشي ‌هاي فقرزدايي در سه عرصه خط‌مشي ‌گذاري، نهادي و عرصه خرد، طبقه بندي نظري شده اند. محقق جهت دست يابي به اهداف پژوهش، از روش تحقيق دلفي استفاده كرده است كه با اتكا به مباني نظري و مطالعات ميداني اقدام به شناسايي و تأييد اعتبار محتواي 85 شاخص موثر بر اجراي خط مشي فقرزدايي شد. در ادامه، تعداد 15 نفر به ‌عنوان اعضاي پانل دلفي از بين قانون‌گذاران مطّلع در عرصه خط ‌مشي فقرزدايي با ويژگي‌هاي مربوطه انتخاب شدند. در دلفي توافق لازم با مقدار آماري تاو كندال 81/0 به ‌دست آمد. يافته‌هاي دلفي نشان داد كه از بين شاخص‌هاي اوليه، 21 مولفه حذف شده و تعداد 64 مولفه به عنوان مولفه‌هاي موثر بر اجراي خط مشي فقرزدايي مورد توافق قرار گرفته است. همچنين تحليل فازي يافته‌هاي پژوهش نشان داده است كه از بين 64 شاخص به دست ‌آمده، تعداد 29 شاخص اثر معتبري بر متغيّر وابسته گذاشته كه اين شاخص‌هاي پذيرفته شده، به ‌ترتيب ضريب تأثيرگذاري، چهار عامل محيطي كلان؛ روابط افقي بين سازماني؛ تاثير بازخورد جمعيت هدف و درنهايت متغير شكل گيري خط مشي را شكل داده‌اند. درنهايت، ميزان توان اجراي خط ‌مشي فقرزدايي در سند چشم ‌انداز با توجه به يافته‌هاي به دست ‌آمده، برابر با 059/1 (خيلي ضعيف) بوده است. براساس نتايج، پيشنهاد مي‌شود كه دولت در عرصه سياست ‌گذاري به صورت اقتداري وارد عمل شده و در عرصه خرد رويكرد تعاملي، ترغيبي و مبتني بر مشاركت اتخاذ كند.