راهبرد رفتار مبتني بر الگوي شناخت و سنجش هوش فرهنگي

پيدايش محصولات و ارائه خدمات در سطح جهاني موجب ايجاد و تشديد رقابت‌ بين‌المللي شده و اين تغيير با گسترش روز‌افزون دسترسي به اطلاعات و فنآوري‌هاي مرتبط با آن چالش‌هاي جديدي را براي سازمان ‌ها و صنايع ايجاد كرده است. به ناچار بسياري از سازمان‌ها قلمرو فعاليت‌هاي خود را وسعت داده‌‌اند. اين وسعت قلمرو فعاليت باعث شده است كه سازمان‌ها با چندگانگي فرهنگي در كاركنان و مراجعان مواجه شوند. هوش فرهنگي يكي از راه ‌هاي مديريت موثر اين پديده است. اين پژوهش به منظور تعميق مفهوم هوش فرهنگي و با هدف طراحي و تبيين الگوي شناخت و سنجش هوش فرهنگي انجام شده است. در اين مسير مولفه‌ها و متغيرهاي الگوي موردنظر با بهره‌گيري از مطالعه‌ هاي فراتركيب شناسايي شده و چارچوب مفهومي به دست‌ آمده براي ارزيابي و سنجش هوش فرهنگي با استفاده از دلفي فازي در نمونه آماري منتخب خبرگان اصلاح و تاييد شد. با جمع‌بندي مطالعات، شش مولفه به عنوان خودگشودگي براي يادگيري بين‌فرهنگي، تماس با ساير فرهنگ‌ها، برقراري ارتباطات با ساير زبان ها، لذت بردن از ارتباطات بين‌فرهنگي و اهميت دادن به آگاهي از فرهنگ‌ ها به همراه 19 كد محوري براي ارزيابي و سنجش هوش فرهنگي شناسايي شد. اين كدها، حاصل بررسي‌ مقاله‌هاي منتخب از فراتركيب و دلفي فازي بوده‌اند كه مي‌تواند مدلي كارامد براي ارزيابي و سنجش هوش فرهنگي به كار رود.