‌ارزيابي نقش مشوق‌هاي مالياتي شركت‌هاي تجاري و تأثير آن بر اقتصاد منطقه‌اي

بسياري از كشورهاي توسعه يافته در بدو فرايند توسعه خود همواره از سياست‌ هاي تشويقي در حوزه مالياتي براي توازن توسعه منطقه‌ اي استفاده نمودند. از جمله اين مشوق‌ ها تخفيف و معافيت مالياتي در مناطق كمتر توسعه يافته و صنايع خاص مانند كشاورزي و محصولات معدني است. تأثير اين سياست بر اقتصاد منطقه اي، موضوع اين مطالعه است. با معرفي متغيرهايي مانند نرخ متوسط مالياتي در سطح استان ها به عنوان شاخص مشوق هاي مالياتي شركت هاي تجاري و شوك بارتيك به عنوان شاخص تقاضاي نيروي كار، به بررسي نقش سياست مشوق‌ هاي مالياتي اعم از تخفيفات و معافيت ها بر متغيرهاي كلان اقتصاد استاني مانند رشد تشكيلات شركتي، دستمزد سرانه، نرخ اجاره مسكن و نرخ بيكاري در قالب چهار مدل و در دوره 1381 تا 1395 با استفاده از مدل داده‌ هاي پنل پرداخته شد. طبق نتايج، اعطاي مشوق هاي مالياتي در قالب كاهش نرخ ماليات متوسط در سطح استاني، تأثير مثبت اما بسيار ناچيزي بر افزايش رشد تشكيلات شركتي و دستمزد سرانه  نيروي كار داشته و بر نرخ اجاره مسكن  و نرخ بيكاري تأثير بي‌ معني دارد. اين امر نشان مي‌ دهد كه سياست تشويق مالياتي نتوانسته است به اهدافي نظير كاهش محروميت و بهبود شرايط اقتصادي استان‌ ها دست يابد. به بيان ديگر، اعمال سياست هاي تشويقي در حوزه مالياتي نتوانسته است انگيزه هاي لازم جهت جذب سرمايه گذاري و مجاب كردن سرمايه گذاران براي تحرك بنگاه هاي خود به مناطق داراي نرخ ماليات كمتر را فراهم آورد. پيشنهاد مي‌شود كه دولت با اصلاح قوانين مالياتي خود و كاهش مشوق هاي مالياتي، منابع آزاد شده از اين بخش را صرف ايجاد انگيزه‌ هاي توليد در مناطق محروم نمايد.