ارائه الگويي براي تاب‌آوري سازماني در صنعت بانكداري

هدف اين پژوهش، شناسايي ابعاد و مؤلفه‌هاي تاب‌آوري سازماني در صنعت بانكداري ايران است. جهت دستيابي به اين هدف، از روش پژوهش آميخته و مصاحبه‌هاي نيم ساختاري استفاده شد. مصاحبه ها با 12 نفر از خبرگان صنعت بانكداري انجام گرفت كه همگي داراي سوابق اجرايي در پست‌هاي عالي سازماني بودند، و مدل اوليه شناسايي شد. شيوه تحليل مصاحبه‌ها، تحليل تم بود كه سه مرحله كدگذاري در آن صورت گرفت. در ادامه با استفاده از شيوه آماري تحليل عاملي تائيدي، ابعاد و مؤلفه‌هاي به‌دست‌آمده از 35 كارشناس و خبره در حوزه بانكداري مورد بررسي و تائيد قرار گرفت. نتايج  نشان مي‌دهد كه براي ايجاد و افزايش تاب‌آوري سازماني بايد در دو حوزه مديريت خرد بانكي و مديريت كلان بانكي در كشور عوامل متعددي را مدنظر قرار داد.