تبيين راهبرد سازماني با شايسته‌سالاري و رهبري خدمت گزار

اگرچه در مورد مفهوم شايسته‌سالاري پژوهش هاي متعددي انجام گرفته است لكن رهبري خدمت‌گزار طي سال هاي اخير در مباني نظري سازمان و مديريت كمتر مطرح شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي مدل شايسته‌سالاري مبتني بر عوامل مرتبط با آن با توجه به نقش ميانجي رهبري خدمت‌گزار به‌منظور ارائه الگوي مطلوب انجام گرفته است. بر اين اساس متغيرهاي مربوط و مقياس آن‌ها، چهارچوب كلي مطالعه شكل گرفت. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي ـ همبستگي است. جامعه آماري پژوهش كاركنان دانشگاه هاي استان مركزي در سال 9695 و نمونه‌گيري به روش خوشه اي دومرحله اي بوده است. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه هاي عوامل مرتبط با شايسته‌سالاري 0.72 و شايسته‌سالاري 0.73 و رهبري خدمت‌گزار 0.90 محاسبه گرديد. براي بررسي و تحليل داده ها از روش توصيف آماري و استنباطي استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان داد كه مدل شايسته‌سالاري با توجه به نقش ميانجي رهبري خدمت‌گزار از برازش معناداري برخوردار است.