مدل ارزيابي سياست‌هاي مديريت ريسك باليني

خطاهاي باليني نه تنها باعث كاهش سطح ايمني بيمار، آسيب به سلامتي و حتي مرگ بيمار شده و بلكه منجر به از دست رفتن وجه پزشك و برند بيمارستان مي‌گردد. بر اساس آمار سازمان جهاني بهداشت، اشتباهات پزشكي هشتمين علت مرگ افراد است. وجود سيستم مديريت ريسك باليني ابزاري نظام‌مند است جهت به حداقل رساندن خطا و پيشگيري از بروز خطاهاي سيستماتيك است. برخورداري از اين سيستم اثربخش، نيازمند شناسايي ساختار سيستمي مولد رفتار مشكل‌زا و همچنين يافتن سياست‌هاي مناسب بهبود است.پژوهش حاضر بر شناسايي ساختار سيستمي مؤثر بر رخداد خطاهاي باليني در بيمارستان‌ها با رويكرد پويايي‌شناسي سيستم تمركز دارد. در اين رويكرد پس از نگاشت ساختار سيستمي مولد مسئله، حلقه‌هاي بازخوردي بازنمايي مي‌شود. همچنين با ارائه يك مدل شبيه‌سازي، امكان ارزيابي سيستمي اثربخشي سياست‌هاي مديريتي امكان‌پذير است.نتايج نشان مي‌دهد سياست‌هاي ايجاد پرونده الكترونيك سلامت، فرهنگ ايمني بيمار و حاكميت باليني در كاهش خطاهاي باليني نقش مؤثري دارند. از اين ميان سياست بهبود فرهنگ ايمني بيمار سياستي است كه با بيشترين اثربخشي معرفي مي‌گردد.نظام سلامت ايران علي‌رغم رشد زيرساخت‌هاي سلامت و سياست‌گذاري‌هاي جديد، خطاهاي پزشكي با روند در حال رشد مواجه است و اين موضوع به يكي از چالش‌هاي مهم سياست‌گذاران حوزه سلامت تبديل شده است. توسعه زيرساخت و تلاش براي بهبود شاخص‌هاي عملكردي بدون برخورداري از درك سيستمي از مسئله، منجر به كاهش ميزان خطاهاي باليني در بيمارستان‌ها و مراكز سلامت نخواهد شد.