الگوي اولويت‌بندي پروژه‌هاي فناوري پيشرفته

اهميت انتخاب صحيح پروژه‌هاي فناوري پيشرفته، اهميت توسعه پايدار در برنامه‌هاي استراتژيك سازمان‌هاي مجري اين گونه پروژه‌ها، تأثير چشم‌گير اين فناوري در تمامي ابعاد و ارتقا كيفيت زندگي بشري و عدم قطعيت بالا در محيط اين‌گونه پروژه‌ها، دليل پرداختن به اين پژوهش است. با بررسي مباني نظري و پيشينه تحقيق، اولويت‌بندي پروژه‌هاي فناوري پيشرفته بر اساس شاخص‌هاي سرمايه انساني، نوآوري، دستاورد تجاري طرح، بازدهي اقتصادي، سطح تأثيرگذاري ملي و مزيت رقابتي، كيفيت، سطح تقاضا، قابليت اطمينان و برنامه‌هاي استراتژيك و هزينه‌هاي پروژه در نظر گرفته شد. پس از بررسي مدل‌‌‌ها و روش‌هاي اولويت‌بندي و انتخاب ان نوع پروژه‌ها، مدل ساختار ترجيحي بازده به مقياس متغير خروجي محور در رويكرد تحليل پوششي داده‌‌‌ها به‌عنوان جامع‌ترين مدل در اين زمينه انتخاب شد. با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي مهم‌ترين شاخص‌‌‌ها وزن دهي و رتبه‌بندي شدند. در نتيجه اجراي مدل ساختار ترجيحي بازده به مقياس متغير خروجي محور، از بين 30 پروژه ستاد ويژه توسعه فناوري نانو 46.67٪ از پروژه‌‌‌ها اولويت‌دارترين پروژه‌‌‌ها و مناسب سرمايه‌گذاري تشخيص داده شده و پيشنهاد شده‌اند. پروژه‌هاي 19 و 28 و 7 به ترتيب اولويت اول تا سوم براي اجرا بوده‌اند. پروژه در اولويت‌هاي آخر هم مي‌توانند با توجه به الگو قرار دادن مجموعه مرجع مشخص شده، خود را به اولويت‌هاي اول جهت اجرايي شدن برسانند.