وجود رابط در انديشه صدرالمتألهين

«وجود رابط يا رابطي» داراي دو اصطلاح منطقي و فلسفي است. اين اصطلاح ابتدا در منطق و در رابطه بين قضايا مطرح گرديده است. در منطق، وجود رابطي وجودي في‌غيره دارد و در مقابل وجود في‌نفسه است. در اصطلاح فلسفي، وجود رابطي، وجودي لغيره دارد و در مقابل وجود مستقل و لنفسه قرار مي‌گيرد. از نظر صدرالمتألهين، وجود رابطي در كلام فيلسوفان، دو اصطلاح دارد: يكي معناي حرفي كه به عنوان رابط قضايا از آن ياد مي‌شود، و ديگري وجود لغيره. صدرالمتألهين ضمن جعل اصطلاحي جديد براي وجود رابط و اثبات وجود رابط معلول، آن را فاقد حيثيت مستقل از علت خود مي‌داند. در ديدگاه وي، معلول قابل اشاره نيست و هيچ حكمي بدون تسامح بر آن حمل نمي‌شود. وي از وجود رابط معلول، وحدت شخصي وجود را نتيجه مي‌گيرد. اين مقاله به روش توصيفي در پي ارائه و بررسي استدلال صدرالمتألهين بر اثبات وجود رابط است. بايد گفت: اگرچه وجود رابط معلول مدنظر وي قابل اثبات است، اما مستلزم وحدت شخصي وجود نيست.