نقش ساختاردهي به مسائل اجتماعي در طراحي برنامه‌هاي عمومي؛ مطالعه موردي: شبكه بازرسي و نظارت مردمي

ساخت‌هاي ذهني و برداشت‌هاي افراد از موضوعات و مسائل اجتماعي به حدي متفاوت و چندلايه است كه گاه هيچ قرابتي ميان توصيفات افراد از يك مسئله واحد وجود ندارد. اين پژوهش با شناسايي نحوه ساختاردهي طراحان، مجريان، شركا و منتقدان طرح «شبكه بازرسي و نظارت مردمي» ماهيت نظري آن را به شكل مدل‌هاي منطقي مجزايي ترسيم كرده است. براي ساختاردهي اين موضوع، از «ارزشيابي نظريه برنامه» بهره گرفته شده است؛ «نظريه برنامه» در علم ارزشيابي بيان مي‌كند چگونه يك مداخله به زنجيره‌اي از ره‌آوردهاي خاص منجر مي‌شود. بر اين اساس تصورات افراد گوناگون در مورد چگونگي تحقق اهداف طرح شبنم تجزيه و تحليل شده و ضمن مطالعه اسناد مربوطه، با 16 نفر از افراد مؤثر در طرح مصاحبه گرديد و با بهره‌گيري از تحليل داده بنياد، نظريه برنامه هر يك استخراج شده و در قالب مدل منطقي[1] به نمايش درآمده و در پايان توصيه‌هاي سياستي بيان شده است.