بررسي اثر زنيان و فرمالين بر جمعيت ميكروبي و خصوصيات ريخت‌شناسي روده در جوجه گوشتي

هدف اين مطالعه مقايسه اثر فرمالين با زنيان بر جمعيت ميكروبي و ريخت‌شناسي روده جوجه‌هاي گوشتي بود. بدين منظور، تعداد 150 قطعه جوجه يكروزه گوشتي نر سويه راس 308 به‌طور تصادفي در پنج گروه با سه تكرار و هر تكرار شامل 10 قطعه جوجه تقسيم‌بندي شده و به 15 پن جداگانه انتقال داده ‌شدند. جيره‌هاي آزمايشي شامل گروه شاهد (بدون هيچ‌گونه افزودني)، سه سطح اسانس زنيان (175، 350 و ppm 700) و فرمالين 37 درصد (0.1 درصد) بودند. در ايلئوم، فرمالين موجب كاهش معني‌دار بيفيدوباكتر گرديد. زنيان در غلظت ppm 700 تعداد لاكتوباسيل‌ها را كاهش داد، اما در ساير غلظتها اثر نامطلوبي بر باكتري‌هاي مفيد (بيفيدوباكتر و لاكتوباسيل‌ها) در ايلئوم نداشت. همچنين، فرمالين و زنيان با غلظتهاي 350 و ppm 700 موجب كاهش جمعيت كلستريديايي شدند. در سكوم، زنيان با غلظت ppm 700 موجب افزايش جمعيت بيفيدوباكترها گرديد، درحاليكه، در غلظت‌هاي 350 و ppm 700 تعداد كلستريدوم‌ها را كاهش داد. هيچكدام از تيمارهاي مورد مطالعه بر تعداد كلي‌فرم‌ها در ايلئوم و سكوم اثري نداشتند. در دئودنوم، زنيان با غلظت ppm 175 طول پرز و با غلظت ppm 350 طول پرز و نسبت طول پرز به عمق كريپت را افزايش داد. مصرف ppm 700 زنيان اثري بر ريخت‌شناسي روده نداشت. فرمالين موجب افزايش طول و عرض پرز و عمق كريپت گرديد. اما، بر نسبت طول پرز به عمق كريپت بي‌تأثير بود. در ژئوژنوم هيچ كدام از غلظت هاي زنيان اثري بر ريخت شناسي روده نداشتند و فقط فرمالين توانست موجب افزايش طول پرزها گردد. در مجموع، زنيان و فرمالين توانستند با كاهش تعداد باكتري‌هاي نامطلوب، ريخت‌شناسي روده را بهبود دهند.