جامعه شناسي امنيت تلاش براي مبناسازي

اين پژوهش تلاش دارد تا بر ضرورت دقت و تمركز بر«امنيت» به‌عنوان يك پديده يا كنش اجتماعي تاكيد كند. بنابراين لازم است ابزارهاي تحليلي جامعه‌شناسي با كنش اجتماعي مطابقت داده شوند؛ به‌ويژه پس از اينكه مشكلات امنيتي، جزء اساسي زندگي فردي و گروهي ما گرديده و بر شكل‌گيري روابط اجتماعي از طريق گفتمان يا كنش و اقدام، تاثير جدي مي‌گذارد. همچنين در اين مقاله به برخي از سوالات مرتبط با ابعاد عمومي پرداخته شده كه مي‌توان به‌ آن عنوان «علم جامعه‌شناسي امنيت» را اطلاق كرد و بعلاوه تلاش كرده تا به مناقشه‌هاي انتقادي نسبت به ديدگاه امنيتي صرف و روش‌هاي كلاسيك پژوهش در مسائل امنيتي بپردازد. هدف اساسي در اينجا تعامل وارتباط با امنيت به‌عنوان يك فرايند اجتماعي اساسي است كه گرچه گاه‌گاهي متغير است؛ اما به‌عنوان جزء اصلي تمام روابط اجتماعي بروز پيدا مي‌كند و با اجزاء ديگر تكامل پيدا كرده، به‌گونه‌اي‌كه ثبات جامعه انساني و تداوم آن را به‌طور كامل محقق مي‌كند؛ چراكه حيات انساني، بدون امنيت مي‌تواند در معرض خطر قرار گيرد.