كليدواژه :
ايمني كالبدي - انساني , پدافند غيرعامل , كلان شهر اهواز , مدل منطق فازي
چكيده فارسي :
در نگاه سياست گذاران و صاحبنظران، ايمني شهري يكي از اساسي ترين پيش فرضهاي جامعۀ جهاني براي برنامه ريزي انسان محور است و بر اين اساس، برنامه ريزان شهري راهبرد پدافند غيرعامل را براي دستيابي به آن پيشنهاد كرده اند. هدف اين پژوهش سنجش ضريب ايمني كالبدي- انساني نواحي منطقه يك كلانشهر اهواز با رويكرد پدافند غيرعامل مي باشد. روش تحقيق بر اساس هدف نظري-كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي- تحليلي، روش گردآوري داده ها نيز كتابخانه اي و سازماني بوده است. جهت تحليل اطلاعات از نرم افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي و مدل منطق فازي استفاده شد. يافته ها حاكي از آن مي باشد كه از نظر مساحت، 81 درصد ناحيه پنج و 28 درصد ناحيه سه در محدوده ضريب ايمني 0٫6 و بيشتر قرار گرفته كه به ترتيب امن ترين و ناامن ترين ناحيه شناخته شده اند كه دليل اصلي ايمني پايين ناحيه سه را مي توان در بافت متراكم و غالباً مسكوني، تراكم بالاي جمعيت، درآمد پايين خانوارها (تراكم بالاي قشر كارگران ساده)، سواد پايين (عدم توانايي در خود مراقبتي در زمان بحران) و پايين بوده شاخص دسترسي در آن دانست. در كل مي توان گفت تنها ناحيه پنج داراي ضريب ايمني بسيار زياد ( 1 – 0٫8 )، در بافت خود بوده و نواحي يك و سه در گروه با ضريب ايمني كم ( 0٫4 – 0٫2 )، قرار گرفته اند.
چكيده لاتين :
To policymakers and experts, urban safety is one of the most basic presumptions of the international community for human-centered planning, and accordingly, urban planners have proposed a passive defense strategy for achieving it. The purpose of this study was to measure the physical-human safety factor of Districts of Area one Ahvaz Metropolitan with passive defense approach. The research method was based on theoretical-practical purpose and in terms of nature and method, descriptive-analytical, data collection was also library and organizational. To analyze information from GIS software and fuzzy logic model were used. The findings indicate that in terms of area, 81 percent of Area Five and 28 percent of Area Three are within the safety factor range of 0.6 and above, respectively, which are identified as the safest and most unsafe area, The main reasons for the low safety of District Three can be found in dense and often residential contexts, high population density, low household income (high density of simple workers), low literacy (inability to self-care in times of crisis and the low was the accessibility index. In general, only the District five had a very high safety factor (0.8–1) in their tissues, and District 1 and 3 were in the group with a low safety factor (0.2–0٫4).
