نقد فرانظريه‌اي پسامدرن و فروپاشي ذهنيت توسعه

Meta-theoretical Criticism of Postmodernism and Development Attitude Collapse

امروزه در مباحث نظري درباره توسعه و نوسازي گفته مي‌شود با ورود به عصر «پساها» با وجود آنكه نوع نگاه و انتظار از توسعه و نوسازي دچار دگرديسي بنيادين شده است، اما هم چنان برخي كشورها و نهادها بر ناگزيري يك رويكرد تك‌خطي از پيشرفت و توسعه را همچنان مورد توجه دارند. با اين همه در طول چند دهه اخير به دليل چرخش معرفتي و فرهنگي پسامدرن از ديدگاه فرا نظري، يك موقعيت پارادايمي ايجاد كرده است كه عمده نظريه‌هاي علوم اجتماعي از جمله نظريه‌هاي توسعه مورد نقد جدي قرار گرفته و در بسامد اين نقد از نظريه‌هاي جايگزين سخن به ميان آمده است. مقاله حاضر در پاسخ به اين پرسش نوشته شده است كه ساخت شكني معرفتي پسامدرن چه تأثيري بر ذهنيت توسعه‌اي داشته است؟ فرضيه‌اي كه به سنجش گذاشته شده از اين قرار است كه به لحاظ گرايش فرا نظري ساخت شكنانه، ذهنيت توسعه متأثر از پارادايم مدرنيته فرو مي‌پاشد. دستاورد نوشتار نشان مي‌دهد در حالي كه ذهنيت توسعه در تجدد با فرض وجود تاريخ، متن و فرهنگ واحد بود، اينك در موقعيت «پسا توسعه» جاي خود را به روايت‌هاي سيال و تكثير نظريه‌ها داده است. اين مقاله رويكرد انتقادي فرا نظري داشته و به روش توصيفي-تحليلي نوشته شده است.

Theoretical discussions on development and modernization argue that with the advent of the "post-era" age, and although the look and expectation of development and modernization has undergone a fundamental transformation, some countries and institutions continue to adopt a one-line approach to progression. However, over the past few decades, and due to the postmodern epistemological and cultural shift from a trans-theoretical perspective, a paradigmatic situation has emerged that has been critically criticized by so many social science theories, including development theories, where they still exist in this alternative theories domain. This article answers this question by asking how has postmodern epistemic deconstruction affected developmental mindset? It has been hypothesized that, in terms of the meta-theoretical tendency of fragile construction, the subjectivity of development which is affected by modernity paradigm will collapse. The findings of this paper show that while the developmental mindset was in a modern assumption of a single history, text and culture, it has now replaced by the post-developmentalist with fluid narratives and the proliferation of theories. This article has a meta-theoretical critical approach and it is written in a descriptive-analytical way.