بررسي تقابل عكاسانه با ارزش‌هاي فرهنگي طبقۀ متوسط در آثار دايان آربوس

Studying the photographic confrontation with the American middle-class’s cultural values in Diane Arbus’ work

مقاله پيش­رو نگاه خود را به سمت يكي از تعيين­ كننده ­ترين برهه­ هاي تاريخ آمريكا گرفته است؛ دهه انقلابي 60. در ميان هنرمنداني كه نامشان با اين دهه گره‌خورده شايد اين دايان آربوس است كه مبهم ­ترين رابطه را با فضاي سياسي پيرامونش دارد. او هرگز دوربينش را به سمت اعتراضات اين سال­ها نگرفت و در عوض خود را وقف عكاسي از افرادي ساخت كه به‌واسطۀ ويژگي­هاي جسمي و رواني به حواشي جامعه رانده­ شده بودند. همين وضعيت گنگ رابطه ميان آثار آربوس و دهه 60 و تلاش براي زدودن ابهام آن اصلي­ ترين هدف اين نوشتار است كه در مسير تحقق آن، يافته­ هاي كتابخانه ­اي دربارۀ آثار آربوس و فضاي سياسي ساليان 60 با روشي توصيفي-تحليلي و با بهره از رويكردي انتقادي بررسي مي­ شود. درنهايت آنچه حاصل آمد اين نكته بود كه آثار آربوس كه تقريباً هميشه از دايرۀ نگاه­ هاي سياسي خارج مانده ­اند، يكي از قابل­ توجه­ ترين نمود­هاي فراز ­و ­فرودهاي سياسي دهه 60 هستند. با وجود هماهنگي آربوس با اعتراضات دهه 60 در اين نكته كه هر دو در اعتراض به جامعۀ مسلط به مطرودين از آن روي آوردند، اما بر­خلاف انقلابيون دهه 60 كه اين گرايش را نقطه ­اي براي ايجاد تحول مي ­يافتند، براي آربوس، بنا بر بررسي عكس­ هايش در متن پيش رو، حاصل اين كار گونه ­اي تسليم و حسي حاكي از ناكامي براي تغيير بود.

The present paper looks upon one of the most influential periods in the history of the world and especially the United States; the revolutionary 60’s. It is most probable that among all the artists whose names are tied to this decade, Diane Arbus has the most ambiguous relation with the political atmosphere surrounding her. She never pointed her camera at the protests and the major figures during those years and instead devoted herself to shooting photographs of people who were marginalized by the society due to their physical or psychological characteristics. The present paper aims at this very ambiguous state of the relation between Arbus’ works and the sixties as well as an endeavor to reduce the intensity of this ambiguity or at least present some appropriate questions regarding it. For the purposes of this paper, library findings about Arbus’ works and the political atmosphere of the sixties were investigated using a critical method. The results demonstrated that there is agreement between Arbus and the protests during the sixties regarding how both of them turned away from the society dominating its outcasts. However, unlike the 60’s revolutionaries who considered this tendency as a chance to make a fundamental change, Arbus found it as a surrender and feeling of frustration in making changes.