اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر شفقت، بر راهبردهاي تنظيم هيجان و رضايت زناشويي زنان پيمان‌شكن داراي خيانت سايبري

با گسترش فنّاوري و فضاي مجازي، تسهيل ارتباط و خيانت زناشويي به يك خطر تهديدكننده براي خانواده تبديل‌شده است كه مي‌تواند رضايت زناشويي و هيجانات زوجين را با مشكل مواجه گرداند. هدف پژوهش حاضر عبارت بود از بررسي تأثير مشاوره گروهي مبتني بر شفقت بر راهبردهاي تنظيم ‌هيجان و رضايت زناشويي زنان پيمان‌شكن داراي خيانت سايبري. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي، با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را زنان متأهل مراجعه‌كننده به مركز مشاوره طلوع شهرستان هرسين در سال 1397 تشكيل دادند. از بين آنان 24 نفر به شيوه هدفمند، انتخاب و بعد از كنترل معيارهاي ورود و خروج، به‌صورت تصادفي در 2 گروه 12 نفري (آزمايش و گواه) جايگزين شدند. ابزارهاي اندازه‌گيري عبارت بودند از مقياس رضايت زناشويي هادسون‌(1992)‌و پرسشنامه تنظيم هيجانات گارنفسكي‌ و همكاران (2002).‌ جلسات مبتني بر رويكرد‌ شفقت نيز طي‌12‌جلسه‌90 دقيقه‌اي براي گروه آزمايش ارائه شد.به‌منظور بررسي فرضيات پژوهش از آمار توصيفي و تحليل واريانس به شيوه اندازه‌گيري مكرر در نرم‌افزار spss استفاده شد.‌ يافته‌ها نشان داد هم در مرحله پس‌آزمون و هم در مرحله پيگيري‌ ميان دو گروه به لحاظ رضايت زناشويي (F=11.84, 27.06) و راهبرد‌هاي انطباقي (F=14.94,27.47) و غير انطباقي (F=25.08,22.81) تنظيم ‌هيجان تفاوت وجود داشت‌ (p 0.05)، همچنين اثر ثبات تأثير در طول زمان و (9.11 و 10.22 و 7.75) همچنين تعامل زمان و اثر درماني (6.32 و 25.08 و 19.12) نيز معنادار بود‌(0.05p lt;). نتايج حاكي از آن بود كه مشاوره گروهي با رويكرد شفقت، راهبرد‌هاي تنظيم هيجان غير انطباقي را كاهش و راهبرد‌هاي انطباقي و همچنين رضايت زناشويي زنان را افزايش داد. ‌لذا از اين رويكرد مي‌توان در بهبود شاخص‌هاي روان‌شناختي زنان درگير در خيانت زناشويي استفاده نمود.