ناسازگاري زماني سياست پولي و اثرگذاري آن بر نوسانات نرخ ارز در ايران

مفهوم ناسازگاري زماني اشاره به تفاوت بين بهينه بودن بر اساس گذشته و بر اساس آينده دارد. هدف مقاله حاضر بررسي ناسازگاري زماني سياست پولي در مورد نرخ ارز در اقتصاد ايران در دوره زماني 1396-1368 است. در اين مطالعه با تفكيك دوره زماني تحقيق به سال‌هاي 1373-1368، 1381-1373، 1392-1381 و 1396-1392 اثرات ناسازگاري زماني در سياست پولي كشور و انحرافات در نرخ ارز بررسي شده است. به منظور برآورد پارامترهاي مدل از روش گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) استفاده شده است. در اين مطالعه با تفكيك قاعده سياست‌گذاري براي نرخ ارز و عوامل موثر بر آن مشخص گرديد كه تورش تورمي در دوره اول و دوم اين مطالعه نسبت به دوره‌هاي سوم و چهارم كمتر بوده است. همچنين انحرافات در نرخ ارز به دليل بي‌ثباتي در سياست پولي و بي‌ثباتي در انتظارات تورمي افراد منجر به افزايش در بي‌ثباتي نرخ ارز شده است.