تاثير تكانه‌هاي صرف ريسك، سياست پولي، نفتي، عرضه و تقاضا بر نرخ ارز و تورم در ايران: در چارچوب قواعد تيلور و مك‌كالم

بررسي منابع نوسانات نرخ ارز براي مقامات پولي هر كشور از اهميت زيادي برخوردار است. در مطالعه حاضر از دو قاعده تيلور و مك‌كالم دردوره زماني 1370:1-1396:4 با احتساب تكانه نفت، تكانه صرف ريسك، تكانه عرضه، تكانه تقاضا و تكانه سياست‌هاي پولي در چارچوب يك مدل خودهمبسته برداري ساختاري براي بررسي نوسانات نرخ ارز استفاده ‌شده است. نتايج حاصل از واكنش ضربه نشان مي‌دهد كه واكنش نرخ ارز به تكانه‌هاي صرف ريسك، تقاضا و سياست پولي، مثبت اما نسبت به تكانه نفتي منفي است. اين نتيجه در دو قاعده تيلور و مك‌كالم، يكسان است هر چند تفاوت‌هايي در مورد اندازه واكنش وجود دارد. واكنش نرخ ارز به تكانه عرضه در مدل تيلور منفي و در مدل مك‌كالم مثبت است. نتايج حاصل از تجزيه واريانس نيز نشان مي‌دهد كه در مدل تيلور، تكانه تقاضا و سياست پولي و در مدل مك‌كالم، تكانه صرف ريسك، بيشترين سهم را در نوسانات نرخ ارز دارند. در اين تحقيق با مقايسه دو مدل تيلور و مك‌كالم اين نتيجه حاصل شد كه قاعده مك‌كالم نسبت به ‌قاعده تيلور، در اقتصاد ايران، قدرت بيشتري در مهار تكانه‌هاي مذكور دارد، در حقيقت در اقتصاد ايران به دليل سيستم ثبات نرخ بهره مكانيزم نرخ بهره كارآمدي لازم را ندارد اما سياست كنترل نقدينگي يك سياست منطقي مي‌باشد.