بريكت و پلت، سوخت جامد از زيست‌توده، منابع جايگزين انرژي

استفاده از زيست‌توده به هدف انرژي در مسير تأمين پايدار انرژي و در پاسخ به افزايش تقاضاي انرژي مي‌تواند راهكار مؤثري باشد. سوخت زيستي با كاهش مؤثر انتشار گازهاي گلخانه‌اي و كاهش وابستگي به سوخت‌هاي فسيلي از پيامد‌هاي گرمايش جهاني كه امروزه نگراني اصلي كشورهاي جهان است مي‌كاهد. بريكت‌ها و پلت‌ها به‌ ‌عنوان سوخت‌هاي جامد زيستي مستقيم‌ترين راه استفاده از انرژي منابع زيستي هستند زيرا به‌جاي تيمارهاي پيچيده ترمو شيميايي و زيست‌شيميايي تنها نياز به فرآيند متراكم سازي دارند. فرآيند توليد بريكت و پلت سوختي، متراكم كردن با اعمال فشار و دما است كه منجر به تغيير شكل‌هاي الاستيك و پلاستيك و افزايش دانسيته در زيست‌توده مي‌شود. همچنين دانسيته انرژي و دوام سوخت جامد توليدي زياد مي‌شود. ايجاد پل‌هاي جامد بين ذرات و درهم‌رفتگي مكانيكي بين ذرات تا رسيدن به دانسيته اجزاي آن، مكانيسم احتمالي پيوند ذرات است. اندازه‌گيري ويژگي‌هاي ذاتي ذرات مانند ميزان خاكستر، مواد فرار، كربت ثابت و ارزش حرارتي كه مؤثر بر احتراق هستند با آناليزهاي گروهي و نهايي انجام مي‌شود. همچنين بريكت و پلت‌هاي سوختي به لحاظ كيفي با ويژگي‌هايي مثل دانسيته، دوام و ارزش حرارتي سنجيده مي‌شوند. احتراق سوخت جامد، مراحل اتلاف جرمي خشك شدن، مواد فرار زدايي و احتراق زغال را متحمل مي‌شود. مشكل عمده سوخت‌هاي جامد زيستي، ميزان خاكستر بيشتر نسبت به زغال‌سنگ و درنتيجه رسوب گرفتگي و خوردگي تجهيزات است لذا پژوهش‌هاي مختلف مي‌توانند در جهت كاهش مشكلات مربوط به خاكستر متمركز شوند.