بررسي اقتصادي فناوري هاي توليد آب شيرين با استفاده از انرژي هاي تجديد پذير

منطقه هاي دور افتاده در بسياري از كشور ها، نياز به آب شيرين قابل اعتماد و مقرون به صرفه دارند كه بايد از آب شور يا آب دريا تهيه شود. انرژي هاي تجديد پذير نظير باد، خورشيدي، زمين گرمايي و يا منابع ديگر ممكن است زماني كه دسترسي به برق محدود است، لازم باشد. اين مقاله عمدتا بر روي نمك زدايي آب بر اساس استفاده از انرژي هاي تجديد پذير متمركز شده است. برداشت هاي جهاني آب حدود 4000 ميليارد متر مكعب در سال و در برخي مناطق به ويژه در خاورميانه و شمال آفريقا (MENA) – نمك زدايي آب به عنوان مهم ترين منبع آب براي مصارف نوشيدني و كشاورزي تبديل شده است. توليد آب آشاميدني در جهان امروزه به حدود 65.2 ميليون متر مكعب در روز معادل 0.6 درصد از آب در جهان رسيده است. عمده تكنولوژي هاي نمك زدايي بر اساس فرآيندهاي حرارتي با استفاده از حرارت و برق و تكنولوژي هاي غشايي فقط با استفاده از برق ميباشد. فن آوري غالب، اسمز معكوس (RO) است كه 60 درصد ظرفيت جهاني را دارد و به دنبال آن تقطير ناگهاني چند مرحله اي (MSF) ميباشد كه 26.8 درصد سهم دارد. فن آوري هاي تجديد پذير كه براي نمك زدايي آب مناسب هستند شامل انرژي خورشيدي، فتوولتائيك، باد و انرژي زمين گرمايي ميباشند. چون ذخيره سازي برق همچنان يك چالش به حساب مي آيد، تركيب توليد برق و آب شيرين همچنين مي تواند گزينه اي مناسب براي ذخيره برق در هنگام توليد بيش از تقاضا باشد.