بررسي تأثير بيولوگ سيدروفوريك در دماهاي مختلف بر فراسنجه‏ هاي زيستي كنۀ تارتن Tetranychus urticae Koch (Trombidiformes: Tetranychidae)

در اين پژوهش به بررسي طول عمر، بقا و توليدمثل كنۀ تارتن روي گياه لوبيا تحت تأثير بيولوگ سيدروفوريك (تركيب القاكنندۀ مقاومت در گياه) در شرايط آزمايشگاهي با رطوبت نسبي 10± 75 درصد، دوره نوري 16 ساعت روشنايي به 8 ساعت تاريكي و سه دماي 1±25، 1±30 و 1±35 درجه سلسيوس پرداخته شد. براي تيمار گياهان، براي هر گلدان 0.2 ميلي‌ليتر از بيولوگ سيدروفوريك در 100 ميلي‌ليتر آب مقطر حل شد به خاك گلدان‌ها اضافه شد. براي آزمايش‌ها از ديسك‌هاي برگي گياه لوبيا كه 48 ساعت قبل از شروع آزمايش تيمار شده بودند استفاده شد. ميانگين كل دوره رشدي كنه از تخم تا كنه كامل در دماهاي 25، 30 و 35 درجۀ سلسيوس به ترتيب 0.02± 35.87، 0.05±56.45 و 0.02±30.23 روز به دست آمد. طول دوره‌هاي رشدي مختلف با افزايش دما از 25 به 30 درجۀ سلسيوس افزايش و از 30 به 35 درجۀ سلسيوس كاهش يافت. نرخ ذاتي افزايش جمعيت (r) براي اين كنه در سه دماي مذكور به ترتيب 0.0007±0.16، 0.0006±0.10 و 0.0007±0.18 روز1 بود كه بين سه دما اختلاف معني‌داري مشاهده شد. همچنين نرخ خالص توليدمثل (R0) اين كنه در سه دماي مذكور به ترتيب 0.72±48.25، 0.43±25.76 و 0.49±39.42 نتاج بود كه بين سه دما اختلاف معني‌داري مشاهده شد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهند كه تركيب بيولوگ سيدروفوريك در دماي 30 درجۀ سلسيوس با داشتن كمترين نرخ ذاتي افزايش جمعيت و بيشترين طول عمر بهترين تأثير در جهت كاهش جمعيت كنه دو لكه‏ايي داشته است.