هنجارهاي عاطفي واژگان دلبستگي در زبان فارسي

هدف اين پژوهش، تهيه هنجارهاي عاطفي واژگان مرتبط با دلبستگي در زبان فارسي بود. اين پژوهش در سه مرحله انجام شد. در مرحله نخست، 72 نفر (43 زن، 29 مرد) از دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي جهت گردآوري واژگان مرتبط با دلبستگي و در مرحله بعد، از ميان پژوهشگران و متخصصان قلمرو دلبستگي در شهر تهران، 35 نفر (27 زن، 8 مرد) به‌منظور ارزيابي ارتباط واژگان گردآوري‎شده با دلبستگي انتخاب شدند. در مرحله آخر، 124 نفر (65 زن، 59 مرد) از دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي تهران، واژگان غربال‎شده را بر اساس روي‌آورد ابعادي هيجان و نيز ارتباط با دلبستگي، در قالب يك آزمون رايانه‎اي مورد ارزيابي قرار دادند. انتخاب نمونه در هر سه مرحله با روش دردسترس انجام شد و از آزمون خودارزيابي آدمكي (برادلي و لانگ، 1994) به‌منظور بررسي ظرفيت هيجاني و برانگيختگي واژه‎ها استفاده شد. براي تحليل يافته‎ها از آزمونهمبستگي پيرسون و تحليل واريانس آميخته استفاده شد. پس از چند مرحله غربالگري، 107 واژه مرتبط با دلبستگي، جمع‎آوري و ابعاد هيجاني آن به شكل توصيفي ارائه شد. نتايج نشان داد بين «مرتبط بودن واژگان با دلبستگي» با ظرفيت هيجاني و برانگيختگي به‌ترتيب رابطه مثبت و منفي و بين ظرفيت و برانگيختگي، رابطه منفي معنادار وجود دارد. مقايسه دو جنس نيز نشان داد كه زنان واژگان مثبت را خوشايندتر و واژگان منفي را ناخوشايندتر از مردان ارزيابي مي‌كنند.در ارتباط با برانگيختگي تفاوتي بين دو جنس مشاهده نشد. مجموعه واژگان تهيه شده در اين پژوهش به‌دليل همگني بالا و هنجار ارائه شده مي‎تواند ضمن بالا بردن قابليت تكرارپذيري يافته‎ها، منجر به تسهيل ارتباط علمي ميان پژوهشگران قلمرو دلبستگي شود و امكان مقايسه نتايج پژوهش‌هاي مختلف را فراهم سازد.